Kur Abdullah Assoun mbërriti në Gjermani në nëntor të vitit 2015, ai nuk fliste gati asnjë fjalë gjermanisht. I vetmi shqetësim për të ishte siguria e tij dhe gruas së tij që kishin ikur nga lufta në Siri.
Tani pas katër vitesh, Abdullahu 27-vjeçar po punon gjeonom në një firmë të vogël inxhinierike në Berlin, dhe po zhvillon profesionin për të cilin kishte studiuar në Universitetin e Alepos në kohën kur kishte shpërthyer lufta.
“E kisha vështirë t’i vazhdoja studimet edhe për një vit”, thotë Abdullah për Al Jazeera-n. “Pastaj mora vendimin, pasi doja të gjeja punë në fushën time. Nuk doja t’i hidhja poshtë ato pesë vite studimi.”
Abdullahu është njëri nga 1.2 milion njerëzit që janë kërkuar azil në Gjermani gjatë periudhës së krizës së emigrantëve, nga viti 2015-1016.
Fillimisht, prioritete për qeverinë gjermane ishin të regjistronin dhe strehonin fluksin e madh të të ardhurve. Por sapo u vendosën, shumë emigrantë filluan të ndiqnin kurse integruese dhe gjuhësore, dhe shumë shpejt ia mësynë hyrjes në tregun e punës.
Gjithnjë e më shumë, kjo po shpaguhet.
Një studim i nxjerrë kohëve të fundit nga Zyra Federale për Migracionin dhe Refugjatëve, zbuloi se pothuajse 35 përqind e refugjatëve që kishin ardhur në Gjermani në vitin 2015 gjetën punë deri në tetor të vitit 2018, krahasuar me 20 përqind të vitit të kaluar.
Studiuesit zbuluan gjithashtu se shumë refugjatë arritën të gjenin punë, pavarësisht vështirësive gjuhësore dhe mungesës së kualifikimeve formale profesionale që normalisht janë themelore për të siguruar punësim në Gjermani.
“Ajo që na habit është se më shumë se 50 për qind e refugjatëve po punojnë në punë të kualifikuara, të cilat zakonisht kërkojnë certifikata të aftësimit profesional ose certifikata më të larta, megjithëse vetëm 20 për qind e popullsisë së refugjatëve kanë lloje të tilla të certifikatave”, tha Herbert Bruecker nga Instituti për Kërkime të Punësimit.
Një kombinim i “kushteve të favorshme të tregut të punës”, programet gjuhësore dhe nismat për gjetjen e vendeve të punës po ndihmojnë refugjatët, shpjegoi Bruecker. Kjo ndihmon sidomos refugjatët të cilët nuk kanë trajnim formal, por që kanë pasur aftësi të specializuara në vendet e tyre.
Fluksi i “burimeve njerëzore” po ndodh një kohë vendimtare për ekonominë në Gjermani, ku popullsia po plaket dhe papunësia është në nivelin më të ulët që nga ribashkimi i Gjermanisë Lindore dhe Perëndimore në vitin 1990.
Një treg i shtrënguar i punës sinjalizon mungesën e shkathtësive, të cilat mund të përbëjnë një kërcënim për rritjen e ardhshme ekonomike.
Mungesa e punëtorëve të kualifikuar po ndihet tashmë nga bizneset gjermane. Një sondazh i më shumë se 23,000 kompanive nga Oda Gjermane e Tregtisë dhe Industrisë (DIHK) zbuloi se pothuajse gjysma e kompanive nuk janë në gjendje të mbushin vendet e lira në terma afatgjatë, sepse nuk mund të gjejnë punonjës të përshtatshëm.
Dëbimi apo përballja me nevojën për punëtorë të kualifikuar
Refugjatët në Gjermani i mund të përfitojnë nga një pako e posaçme e emigracionit e cila favorizon punëtorët e kualifikuar dhe ashpërson rregullat e azilit dhe deportimit për personat ndaj të cilëve vendi nuk shpreh ndonjë interes.
Tani, refugjatët po përqafojnë sistemin e mësimit të gjuhës gjermane, ku ato sponsorizohen nga kompanitë e tyre ku punojnë me praktikë, me mundësi punësimi afatgjatë.
Trajnimi i dyfishtë është bërë një nga format më të rëndësishme të vazhdimësisë së jetës profesionale të refugjatëve.
Si të ardhur nga një vend i rrënuar nga lufta, shumë prej tyre e konsiderojnë Gjermaninë si monedhën e artë për të cilën mund të kishin ëndërruar.
Rruga e gjatë – ndonjëherë fatale deri në Gjermani ende kujtohet nga refugjatët si Abdullah, dhe streha e përkohshme që kanë krijuar i bën të ndjehen falënderues jo vetëm ndaj politikave të Gjermanisë, por edhe ndaj së shkuarës profesionale në vendlindje. /tesheshi.com/
