I gjithë miti ynë i freskët nacional si suprizë e këtij europiani, sajuar sidomos nga një ceremoni e bujshme qeveritare me elementë të një provincialiteti të shëmtuar, do kishte gjithsesi një kuptim sikur mos qe Islanda; kjo Islandë që po shkëlqen, me një konstante loje, pa qenë thjesht një aksident i bukur futbolli.
Dhe në një farë kuptimi, Islanda është ajo që na ka rrahur këtë kampionat, pa top sigurisht, më shumë se Zvicra e Franca.
Vendi i vogël nordik, me shumë pak histori në futboll, pothuasje periferik në çdo kompeticion, po përbën për ne leksionin fshikullues se si duhet të jemi realist, pa sajuar suksese imagjinare, duke ndjekur trendin e folklorizimit edhe të futbollit, me plisëzimin e tij, në shmangie të asaj çka është realisht lojë, shkencërisht futboll.
Por a ishtë vërtet Shqipëria një suprizë e këtij europiani?!
Një përgjigje e drejtë varet nga shumë faktorë, si dhe nga shumë këndvështrime.
Sepse ja tek është Islanda qa na vë në diskutim gjithçka, nëse do i qasemi nga metoda krahasuese. Dhe përgjithësisht, që një vlerësim të jetë objektiv, nuk mund t`i iket kësaj metode.
Po të shohësh lojën e Islandës, reflektuar me një përputhshmëri absolute në rezultate, do vëresh se suprizat e Shqipërisë janë tejet fragmentare, siç dhe sukseset e saj në lojë kanë qenë thjesht shkëndijime të një faze futbolli në ngjitje dhe kaq.
Më pas, gjithçka është një mit modern, i sajuar nga emotivitete nacionale nën frymën e plisit dhe shqiponjës, duke notuar si gjithnjë në ujra etnocentrike.
Dhe çështja bëhet më e marrëzishme kur mendon se e gjitha kjo pati dhe një kosto financiare, 1 milion euro, të dhëna qesim nga qeveria.
Dhe si gjithnjë, duke e vënë veten përballë Islandës, loja më e shkëlqyer qo do bënin futbolistët e kombëtares, pa top, do ishte kthimi pas i asaj shume.
Pasaportat diplomatike t`i mbanin, t’i gëzonin, por jo paratë e një populli që i do sinqerisht, por që i vlerëson naivisht, së bashku me qeveritarët që ka mbi krye.
Kjo po që do ishte surpriza me e bukur e tyre. Veç të tjerash, do i ndihte që herë të tjera të përpiqeshin të ofronin një futboll më real në cilësi, ndryshe nga ai virtuali që ushqehet nga vargu krejt pa kuptim i himnit folklorik kuqezi, “o flamuri më i bukur në botë…”(!!!)
Po Islanda si e ka flamurin?!
/tesheshi.com/
