Ai është padyshim futbollisti më i mirë shqiptar i Maqedonisë, pjesë e pandashme e përfaqsueses së këtij vendi, por që ende nuk preferon të ik nga Hungaria, ku prej një viti luan për Ujpestin. Madje mund të thuhet se ka gjetur rehat në atë ekip, edhe pse tregu shqiptar i futbollistëve sot në vëmendjen e klubeve të njohura dhe me peshë në arenën ndërkombëtare, si asnjëherë tjetër. Siç duket, më shumë se famën apo paratë, Enis Bardhi ka preferuar komoditetin njerëzor, teksa e vlerëson ekipin ku luan si të përshkuar nga një sens familjar raportesh.
Intervistoi: Mensur Krasniqi
Jeni vetëm 20 vjeç ndërsa suksesi juaj në karrierën futbollistike tashmë ka një emër klubi, Ujpestin e Hungarisë. Vlen kjo?
Isha vetëm 19 vjeç kur nënshkrova për Ujpestin. Bëhet fjalë për një klub të madh ku mbizotëron atmosfera familjare. Rruga deri në Ujpest ishte mjaft e gjatë dhe e vështirë por pa vështirësi askund nuk ka arritje. Me punë dhe përkushtim gjithçka mundet të arritet në jetë, e kjo vlen edhe në sport. Jam shumë i kënaqur që jam pjesë e këtij klubi.
Përveç tjerash, ju jeni pjesë e përfaqsueses së Maqedonisë thuajse në të gjitha kategoritë e grupmoshave. A paraqet kjo një dëshmi se nuk ekziston diskriminim në aspektin etnik, por se cilësia është faktori kryesor i përzgjedhjes së futbollistëve nga ana e trajnerit?
Besoj që tashmë nuk ka diskriminim, sepse ne jemi profesionist dhe duhet ta kryejmë punën në fushë, dhe nuk besoj që ndikojnë gjërat nga jashtë në këtë aspekt.
Meqë ra fjala për përfaqsuesen, tani që Kosova edhe zyrtarisht është pjesë e familjes së madhe të UEFA-së dhe FIFA-së, a do kishit pranuar që të luani për Kosovën?
Unë jam pjesë e përfaqsueses maqedonase. Dhe nuk e kam menduar këtë gjë deri tani. Së pari duhet të koncentrohem në kualifikimet që të jap makimumin, e pastaj do të shohim.
Ndërkohë që jeni pjesë e skuadrës së Ujpest, a keni marrë oferta nga ndonjë klube tjetër?
Ofertat kurrë nuk pushojnë së ardhuri, por për momentin ndihem mirë në Ujpest. Eshtë normale që një futbollist të ketë qëllime për sa më lart, por jam në fillimet e karrierës dhe ka kohë për të menduar për më tej.
Po me shkollimin si i keni raportet, ngaqë të paktë janë ata edhe nga yjet e futbollit që paralelisht me futbollin kanë vazhduar dhe mbaruar studimet e tyre?
Unë aktualisht jam student në fakultetin e AAB-së në Prishtinë në drejtimin shkencat sportive, mirëpo koha e paktë që kam nuk më mundëson që t’i ndjekë rregullisht mësimet por që shpresoj të përfundoj shkollimin.
Sa keni kohë për të shikuar futboll, dhe a do e kishit zbuluar ekipin e ëndërrave tuaja, pa mos pasur frikë se do humbasësh simpatitë e një pjesë të tifozëve që nuk pajtohen me përzgjedhjen e juaj?
Unë shikoj futboll normalisht dhe ekipi im i preferuar është Barcelona ku e njek giithmonë, që nga fëmijëria. Shpresoj që në të ardhmen të kaloj në një ekip më të fortë. Ndryshe s’besoj që do të humbas simpatitë e tifozët, sepse kështu është futbolli, çdo lojtarë dëshiron të shkojë sa më lart. /tesheshi.com/
