Nëse po diagnostikoheni apo trajtoheni për kancer, duhet të interesoheni edhe për efektet anësore të trajtimeve.
Një studim bën të ditur se një pjesë pacientësh raportojnë simptoma si vjellje dhe lodhje pas përfundimit të kurës, gati për gjysmë viti.
Rrjetet online dhe portalet e posaçme që lidhin pacientët me mjekët cilësohen si një mënyrë e shpejtë dhe e lehtë për njerëzit që të raportojnë rregullisht komplikimet, sesa të rrinin në pritje për takimin e radhës me ta.
Hulumtuesit theksojnë se pacientët që raportojnë në mënyrë të shpejtë në kohë reale për efektet e trajtimit ndaj kancerit, kanë pasur bonus mbijetese më të lartë.
“U habita nga rezultatet”, tha drejtuesi i studimit, Dr. Ethan Basch.
“Në këtë mënyrë i kapim gjërat që në fillim me raportimin online”.
Mjeku theksoi më tej se pacientët ishin në gjendje të rrinë me trajtim më gjatë, sepse efektet e tyre anësore u adresuan shpejt. “Njerëzit nuk duhet të supozojnë se simptomat janë një pjesë e pashmangshme e kujdesit të kancerit”, tha Dr. Richard Schilsky, zyrtari kryesor mjekësor i Shoqërisë Amerikane të Onkologjisë Klinike.
Studimi u paraqit në takimin vjetor të grupit të kancerit në Çikago të djelën dhe u botua në Journal of the American Medical Association.
Studimet e mëparshme sugjerojnë se mjekët humbin rreth gjysmën e simptomave të pacientëve nga mos raportimi i rregullt.
“Pjesa më e madhe e kësaj ndodh në mes të vizitave kur pacientët janë larg syve dhe nga mendja”, tha Basch, një studiues në Universitetin e Karolinës së Veriut në Chapel Hill dhe në Qendrën e Kancerit Memorial Sloan Kettering në Nju Jork.
Ndonjëherë pacientët nuk raportojnë probleme deri në takimin e ardhshëm te mjeku.
“Bashkëshortet kryesisht thonë gjatë vizitës se burri ndjehet i lodhur dhe rri gjithë kohën shtrirë, por kam të njëjtin refren: ‘pse nuk më lajmëruat’”, tha Basch.
Studimi testoi nëse komunikimi online mund të kapë më shpejt problemet. Ai përfshiu 766 pacientë që u trajtuan për lloje të ndryshme të kancerit të avancuar në Sloan Kettering.
Përfundimi i studimit ishte se pacientët më me përvojë arrinin t’i kapnin simptomat më shpejt.
Grupi i komunikimit online u kërkua të raportojë simptomat, të paktën një herë në javë, dhe u jepej një listë shenjash siç janë humbja e oreksit, kapsllëku, kollitja, harresa, gulçimi, lodhja, temperatura, dhimbjet etj.
Mjekët i panë këto raporte gjatë vizitave në zyrë dhe infermierët morën paralajmërime me e-mail kur pacientët raportuan probleme të rënda ose të përkeqësuara.
“Pothuajse 80 për qind e kohës, infermieret u përgjigjën menjëherë,” duke u dhënë mjekimin e duhur”, theksoi Basch.
Gjashtë muaj më vonë, cilësia e jetës e pacientëve ishte përmirësuar dhe ata bënë më pak “udhëtime” në urgjencë. Ata gjithashtu ishin në gjendje të qëndrojnë më gjatë në kimioterapi, tetë muaj kundrejt gjashtë, mesatarisht.
Mbijetesa mesatare në grupin online ishte 31 muaj krahasuar me 26 muaj për të tjerët. /tesheshi.com/