Tani veçse është e ditur se nuk ka më opozitë të bashkuar në Kosovë. AAK dhe NISMA janë akuzuar nga partneri i derivonshëm opozitar për një afrim me PDK-në pas ngritjes së Thaçit në Presidencë.
Edhe përkundër deklarimeve publike nga kryetari i sapozgjedhur të PDK-së, Kadri Veseli, se zgjedhjet do të mbahen në 2018-ën, PDK ka shprehur haptasi apetitin për të shkuar në zgjedhje dhe për të marrë ekzekutivin dhe kjo nuk është më fshehtësi. Po ashtu, nuk është e panjohur se partitë opozitare, kryesisht lideri i AAK-së, të ketë një hatërmbetje të hidhur me kryeministrin Isa Mustafa për “tradhtinë” që ua bëri bllokut opozitar VLAN dhe hyrjes në koalicion me “armikun” e përbashkët, PDK-në, duke e privuar Ramush Haradinajn nga pozita e shumëlakmuar e Kryeministrit.
Një zbutje qëndrimesh vërehet në pushimin e pazakontë të Kuvendit, aktivitetet e të cilit do të duhej që të ekspozonin sinqeritetin e opozitarizmit të AAK-së dhe Nisma-s. Mosfunksionimi i rregullt i Kuvendit i shkoi përshtati PDK-së dhe bllokut “opozitar”, flirtues me PDK-në.
Një cakërrim gotash, një takim me partnerin kryesor të PDK-së në Shqipëri para protestës së nesërme, zbutja me PDK-në e Kadri Veselit, amnezia ndaj SHIK-ut (e bëri LDK-ja pse jo edhe këta tani), inati ndaj Isës, tërpia për pushtet dhe sinjalet e eksponentëve të PDK, AAK dhe NISMA janë disa nga treguesit e një koalicioni të ardhshëm. Politika kosovare kaherë ka braktisur moralin politik. Në emër të së mirës për shtetin apo votës së sovranit do të gatuajnë arsyetime patetike për të shfajësuar martesën e radhës dhe për të mpirë mendjen e votuesit të zhgënjyer. Sidoqoftë, kjo do të varet nga populli, i cili edhe më parë ka ditur të deshifrojë kurthe të tilla.
Le të kthehemi te e sotmja. Sa do të jetë masive protesta e opozitës së përgjysmuar? Nisur nga çfarë u tha më lartë, masiviteti i saj do të shihet nga disponimi i PDK-së për të kontrabanduar simpatizuesit e tyre në protestën e opozitës. Nëse hiç asgjë, ajo do ta paraqes partnerin e imponuar të padëshiruar dhe do të tentojë ta legjitimojë kërkesën për zgjedhje të reja. Paq me partnerin, paq me partnerin e radhës dhe paq me miqtë ndërkombëtar, të cilët do të duhej që ta respektonin dëshirën e popullit. Nejse, po i themi paq derisa mund të quhet e pastër hilja dhe degradimi i moralit në politikë. /tesheshi.com/
