Naomi Jacobs ra për të fjetur një natë në vitin 2008, në moshën 32 vjeçare, dhe u zgjua të nesërmen duke menduar se i kishte 15 vjet dhe se ishte viti 1992. Ajo fjeti dhe i humbi 17 vjet.
Siç duket, kjo ngjau për shkak të një amnezie të rrallë të quajtur “Amnezia e Përkohshme Globale”, e cila ia fshiu kujtesën tërësisht. Kjo nënë e një fëmije u befasua në veçanti kur gjeti një djalosh 11 vjeçar që po jetonte në shtëpinë e saj, i cili doli të jetë biri i saj. Gjëja e fundit që i kujtohet është që kishte rënë për të fjetur si një vajzë e re, duke ëndërruar për një djalosh i cili i pëlqente. Kjo nënë e një fëmije u trondit kur i biri eci drejt saj duke thirrur “mami!”
Kur u zgjua, mendoi se ishte viti 1992, se John Major ishte Kryeministri i Britanisë së Madhe, se tani kishte për të hyrë në testin GCSE, se Geri Halliwell ende kishte vetëm se një simpati për Girl Power, dhe se Nokia 3210 ishte arritja më e fundit e teknologjisë.
Naomi tha për BBC-në se tronditjen më të madhe e përjetoi kur i biri i saj Leo shkoi drejt saj duke e thirrur “mami!” Ajo tha: “Përjetova çdo gjë nga frika deri te gëzimi kur e pash atë fëmijë që s’më kujtohej se e kisha lindur, por që e dija padyshim se ishte i imi ngaqë më ngjante aq shumë, dhe u tmerrova nga përgjegjësia që duhej të mbaja për atë fëmijë të vogël.”
“Isha e bindur se do të bija për të fjetur përsëri dhe do të zgjohesha në vitin 1992. Ajo që po ndodhte nuk ishte fare reale për mua,” tha ajo. Naomi (në mendjen e saj) ishte kthyer në ditët e shkollës në vitet e nëntëdhjeta. Ajo gjithashtu foli për tronditjen që e kishte përjetuar kur e kishte parë veten në pasqyrë: “E shikova veten në pasqyrë dhe desh u çmenda nga frika kur e pashë atë grua me rrudha që po më shikonte.”
Amnezia e Përkohshme Globale mendohet se shkaktohet nga stresi. Ajo i prek 5 nga 100,000 persona në Britani, ndonëse është më e përhapur te personat mbi 50 vjeç. Para se ta humbte kujtesën, Naomi ishte duke u brengosur për biznesin e saj të homepatisë, dhe kishte për të hyrë në provimet e fundit për të marrë diplomën në psikologji. Ajo gjithashtu së fundi ishte ndarë nga babai i Leos.
Naomi tashmë ka shkruar një memoar për përvojën e saj, të cilin e ka emërtuar Vajza e Harruar, ku ajo tregon se si i riktheu në kujtesë ato vite të humbura përmes ditarëve të saj, dhe duke folur me miqtë e saj. Megjithëse nuk ka ndonjë trajtim të caktuar për ata që preken nga kjo amnezi, përveç përkrahjes nga familja dhe miqtë, kujtesa e Naomit filloi të normalizohej pas përafërsisht tetë javësh.
