Eshtë shumë herët për ne të dimë nëse Haxhi i këtij viti do të anullohet apo jo. Kjo nuk është vetëm një dilemë epidemiologjike. Një vendim i tillë do të kishte pasoja të mëdha financiare për Arabinë Saudite.
Pelegrinët gjatë Haxhit dhe vizitat e tjera periodike përgjatë gjithë vitit shpenzojnë mesatarisht 16 miliardë dollarë në Arabinë Saudite, që është 5% e PBB-së totale të mbretërisë.
Konsumi i haxhilerëve është një burim kryesor i të ardhurave për mijëra hotelierë sauditë, punonjës hoteliere, shofer taksie, udhëzues, etj. Dhjetëra mijëra njerëz në mbarë botën gjithashtu fitojnë të ardhura në lidhje me organizimin e pelegrinazheve.
Arabia Saudite ka njoftuar se do të diversifikojë burimet e saj të të ardhurave, si pjesë e planit Saudi Vision 2030, përmes të cilit KSA ishte menduar të zvogëlojë varësinë e saj nga të ardhurat e naftës, por tani mund të përballet me një ëndërr të copëtuar në lidhje me këtë nëse nuk ka Haxh këtë vit.
Përveç kësaj, Arabia Saudite do të duhet të marrë hua rreth 50 miliardë dollarë nga huadhënësit institucionalë ndërkombëtarë. Kjo është pothuajse dy herë më shumë sesa ishte planifikuar të huazohej para epidemisë së koronavirusit, dhe vijon me parashikimet që të ardhurat mund të shkurtohen për më shumë se gjysmën.
A do të ndalet ndërtimi ambicioz i qytetit futuristik të Neom, i cili do të zgjerohet përtej kufijve të tre vendeve, Arabisë Saudite, Egjiptit dhe Jordanisë? A do të detyrohen investimet në industrinë e argëtimit të presin kohë “më të mirë”? Ndoshta Arabia Saudite gjithashtu do të vendosë që lufta në Jemen është një shpenzim i panevojshëm që do të përfundonte sa më shpejt që të jetë e mundur.
Por lufta në Jemen nuk është e vetmja gjë që po zbraz kryesisht thesaret saudite. Arkave saudite gjithashtu u është mohuar një hyrje e fondeve për shkak të luftës për çmimin e naftës që vendi ka filluar kundër Rusisë, duke shkaktuar një rënie të lirë të çmimeve botërore të naftës.
Reuters së fundmi zbuloi një bisedë telefonike të 2 marsit midis Presidentit amerikan Donald Trump dhe Princit të Kurorës saudite Mohammed bin Salman, në të cilën Trump ia bëri të qartë princit se nëse OPEC nuk do të merrte një vendim për të ulur prodhimin e naftës nga anëtarët e saj , “do të ishte i pafuqishëm për të parandaluar ligjvënësit të miratojnë ligje për të tërhequr trupat e SHBA nga Mbretëria”. Nuk ishte asgjë tjetër përveç një ultimatum, dhe brenda 10 ditësh, rusët dhe sauditët arritën një marrëveshje për të ulur prodhimin e naftës me 10 milion fuçi në ditë.
Por, përkundër këtyre zhvillimeve, lufta e naftës nuk është ndalur. Depot e naftës janë plot, depozitat e naftës merren me qira për të ruajtur naftën e tepërt të prodhuar, dhe të ardhurat e vendeve prodhuese të naftës avullohen.
Kontributi i Trump në luftën e naftës deri më tani ka qenë i kufizuar në premtimin se Shtetet e Bashkuara do të zvogëlojnë sasinë e naftës që prodhon.
Ende është shumë herët për të bërë panik për një mosmarrëveshje të mundshme midis dy aleatëve të gjatë (Trump dhe MBS), por fakti i thjeshtë që Trump ka krijuar një lidhje midis çmimit të naftës dhe pranisë ushtarake amerikane në Arabinë Saudite do të mund t’i detyronte sauditët të rishqyrtojnë hapat e tyre të ardhshëm dhe natyrën e tyre të aleancës me Uashingtonin. /tesheshi.com/
