Përreth botës, gjuhët e ndryshme kanë interpretimet të ndryshme onomatopeike të zërave të kafshëve. Disa tinguj, si ai që lëshon gjarpri “sss” nuk ndryshojnë shumë në gjuhë të ndryshme.
Por, disa tinguj të tjerë ndryshojnë shumë: në urdu, zëri i lopës interpretohen si “baeh”, e jo “muu”. Ndërsa Japonia është i vetmi vend ku bletët bëjnë “boon boon”.
Gjithashtu, interpretimi i zërit të kafshëve varet edhe nga rëndësia që ajo ka në vende të ndryshme. Për shembull, anglisht folësit kanë më shumë fjalë (onomatope) për zërin që nxjerr qeni se sa vendet e tjera, pasi ai është një kafshë shtëpiake e zakonshme në Angli. /tesheshi.com/
