Analisti politik amerikan Ross Douthat thotë se kremtimi i Ditës së Fitores në Rusi më 9 maj të këtij viti, në kujtim të fitores së Bashkimit Sovjetik ndaj Gjermanisë naziste në Luftën e Dytë Botërore, erdhi dhe shkoi pa u paralajmëruar diçka e re nga ana e presidentit Vladimir Putin, pra ndonjë ndryshim në strategjinë e tij të luftës.
Në një artikull për The New York Times, Douthat shton se kjo do të thotë vazhdimi i një lufte të ashpër në jug dhe lindje të Ukrainës, e cila çon në braktisjen e qëllimit të përmbysjes së regjimit në Ukrainë në favor të pushtimit të territoreve ukrainase, me qëllim aneksimin në Federatën Ruse.
Douthat thotë se Putinit sigurisht nuk i pëlqen që armët perëndimore të vijnë në Ukrainë, por ai duket i gatshëm të bëjë luftë në rrethanat e krijuara në vend që të vë bast mbi rreziqet ekzistenciale.
Ai shton se ajo që konsiderohet si sukses për Perëndimin do të rezultojë në dilema të reja strategjike dhe se mund të shihen dy skenarë për gjashtë muajt e ardhshëm të luftës.
Skenari i parë
Në skenarin e parë, Rusia dhe Ukraina do të tregtojnë territore më të vogla, duke bërë që lufta të qetësohet gradualisht dhe të kthehet në një “konflikt të ngrirë”, i ngjashëm me modelin e njohur në luftërat e tjera në vendet fqinje të Rusisë.
Në rrethana të tilla, çdo marrëveshje e qëndrueshme paqeje ndoshta do t’i kërkonte Rusisë të marrë disa nga territoret që ka pushtuar në Krime dhe Donbas.
Sipas autorit, kjo do t’i jepte Moskës një “shpërblim të qartë për agresionin, pavarësisht nga gjithçka që humbi gjatë pushtimit të Ukrainës”. “Gjithçka varet nga sa territor do të çedohet, gjë që mund ta bëjë Ukrainën një shtet të gjymtuar dhe të dobësuar, pavarësisht nga suksesi i saj ushtarak”.
Ai thekson se një marrëveshje e tillë mund të mos duket e pranueshme në Kiev apo Uashington, por alternativa është vazhdimi i ngërçit, “i cili gjithashtu do ta bëjë Ukrainën të dobët dhe të varur nga flukset e parave dhe pajisjeve ushtarake perëndimore, dhe më pak të aftë për të rindërtuar atë që shkatërroi lufta”, thotë ai.
Skenari i dytë
Skenari i dytë është ai në të cilin ushtria ukrainase pretendon se është afër fitores, sepse, falë ndihmës ushtarake dhe pajisjeve perëndimore, do të jetë në gjendje t’i kthejë kundërsulmet e saj modeste në të mëdha dhe t’i shtyjë rusët jo vetëm në linjat e paraluftës, por ndoshta jashtë territorit ukrainas.
Është e qartë se kjo është e ardhmja që duan Shtetet e Bashkuara, sipas autorit, përveç faktit që ekziston një paralajmërim shumë i rëndësishëm se kjo është gjithashtu një e ardhme në të cilën përshkallëzimi bërthamor rus befas bëhet shumë më i mundshëm se tani.
Douthat vëren se Perëndimi është i vetëdijshëm se doktrina ushtarake ruse parashikon përdorimin e armëve taktike bërthamore në formë mbrojtëse, me qëllim që të ndryshojë rrjedhën e ngjarjeve në luftën e humbur. Perëndimi duhet të supozojë se Putini dhe ata përreth tij do ta konsiderojnë humbjen totale në Ukrainë një skenar që kërcënon regjimin rus.
Duke i kombinuar këto fakte me një botë në të cilën rusët u mposhtën papritur dhe fitimet që ata arritën në terren humbën, “ne do të përballemi me një situatë ushtarake që kërcënon rrezikun e luftës bërthamore, e cila nuk mbahet mend që nga bllokada detare amerikane e vendosur në Kubë në 1962. /tesheshi.com/
