Nga Miradie Hasani
Fati i hidhur i grave. Përveçse përjetojnë dhunë nga burrat e tyre me vite, ato po e denoncuan rastin mund të ngelin pa kulm mbi kokë. Gratë që duan t’i japin fund dhimbjeve të tyre në një mënyrë e shpëtojnë veten, e nga ana tjetër për këtë hap të rëndësishëm nuk gjejnë përkrahje nga institucionet e vendit. E tërë kjo ndodh në Maqedoni, shtet ky që ka të nënshkruar Konventën e Stambollit, që do të thotë se bën pjesë në Konvetën e Këshillit të Evropës për parandalimin dhe luftën kundër dhunës ndaj grave dhe dhunës në familje. Edhe pse anëtare e Këshillit Maqedonia ende nuk e ka ratifikuar Konventën e Stambollit si dokument gjithë përfshirës i cili rregullon këtë problem .
Organizatat joqeveritare në Maqedoni alarmojnë se gratë që janë viktima të dhunës në familje, potencialisht janë edhe të pastreha. Pas kujdesit në qendrat për strehim, ku munden të qëndrojnë deri në gjashtë muaj, shpesh herë detyrohen të kthehen përsëri tek dhunuesi ose të ngelin në rrugë.
“Shteti nuk ka zhvilluar kurrfarë masa për përkrahjen e grave, nuk ka masa për punësim e as për strehim. Gratë janë lënë vetëm. Rekomandimi ynë për Qeverinë është që ajo të ndërmarrë masa për t’i strehuar gratë që janë viktima të dhunës familjare pasi ta braktisin dhunuesin e tyre dhe pasi ta lëshojnë strehimoren”, tha Elena Dimishevska, nga rrjeti kundër dhunës ndaj grave dhe asaj familjare.
Rrugëve mund të mbeten edhe nënat e vetme të cilat nuk gjejnë përkrahje nga institucionet, por vetëm nga prindërit dhe të afërmit e tyre. Sipas anketës së organizatës joqeveritare “Njëra mundet” 15% e nënave jetojnë në shtëpitë e tyre, 70% jetojnë me prindërit, ndërsa pjesa tjetër jetoj me qira ose në rrethana tjera familjare .
“Dhuna ndaj grave kuptohet si thyerje e të drejtave të njeriut dhe form e diskriminimit ndaj grave dhe i nënkupton të gjitha aktet e dhunës gjinore, të cilat sjellin ose do të sjellin në lëndim fizik, seksual, psiqik ose ekonomik, ose vuajtje të grave përfshirë edhe kërcënime të veprave të tilla gjithashtu edhe heqje arbitrare të lirisë, pa marrë parasysh a ndodh në jetën publike apo private”.- Konventa e Këshillit të Evropës për parandalimin dhe luftën kundër dhunës ndaj grave dhe dhunës familjare( Konventa e Stambollit).
Standardi i serviseve në dispozicion për përkrahjen e grave që janë viktima të formave të ndryshme të dhunës në Maqedoni, nuk e plotësojnë kushtin siç rekomandon Këshilli Evropian.
Linjat telefonike SOS funksionojnë vetëm në gjuhën maqedonase, kurse për të siguruar ndihmë për të gjithë, duhet të përdoren edhe gjuhët e komuniteteve tjera që jetojnë në Maqedoni.
Numri i qendrave për strehim është vetëm pesë ku lejohet qëndrim prej 3 deri në 6 muaj. Nuk ekziston asnjë qendër krize e as për dhunës seksuale.
Sipas të dhënave të fundit statistikore, prej 800 rasteve të denoncuara, 500 kanë të bëjnë me dhunën ndaj grave.
Nga 93% nga rastet e paraqitura dhe nga kryerësit e gjykuar për vepra penale gjatë kryerjes së dhunës në familje në periudhë të caktuar janë burra, kurse 82% të viktimave janë gra. Maqedonia është e rankuar në vendin e 70 në botë sipas rasteve të dhunës në familje. /tesheshi.com/