Pritësi: Itali
Skuadra: 16
Formati: Raundi i 16-të, çerekfinalet, gjysmëfinalet dhe finalet
Ndeshje: 17
Golat: 70
Fituesi: Italia
Vendi i dytë: Çekosllovakia
Këpuca e Artë: Aldrich Nejedly
Sfondi
Pasi gurthemeli u vendos katër vjet më parë në Uruguaj(1930), FIFA vendosi që edicioni i dytë i Kupës së Botës të organizohej në Evropë.
Italia u zgjodh si mikpritëse, por kombëtarja e saj duhej të luftonte kualifikimet për të marrë pjesë, si ekipet e tjera.
Italia luajti me 32 skuadra të tjera në kualifikuese, 16 prej të cilave u kualifikuan në turneun final.
Në një tjetër ngjarje të parë dhe të vetme të Kupës së Botës, kampioni në fuqi Uruguai u tërhoq nga turneu në shenjë proteste për mungesën e shumicës së skuadrave evropiane në Kupën e Botës 1930 që ata pritën.
Argjentina dhe Brazili ishin të vetmet skuadra të Amerikës së Jugut që u kualifikuan në turneun final, por nuk arritën të kalonin në çerekfinale, kështu që gara, siç doli, ishte një kompeticion evropian.
Ndeshjet u luajtën në të gjithë Italinë, ndërsa finalja u luajt në Romë.
Finalja plot dyshime shkoi në kohën shtesë, ku ylli i atëhershëm Angelo Schiavio shënoi golin që i dha trofeun Italisë pritëse.
Paç fat!
Falë popullaritetit të Botërorit të parë, FIFA reagoi me vendosmëri për të organizuar edicionin e dytë dhe për të tërhequr emra të mëdhenj evropianë.
Struktura e kualifikimit, shpërndarja e ndeshjeve në vende të ndryshme dhe ndeshjet për vendin e tretë janë disa nga hapat që FIFA vijoi me vite e deri sot.
Për herë të parë, ndeshjet u transmetuan në radio në 12 nga 16 vendet pjesëmarrëse.
Luis Monti, i cili ishte anëtar i kombëtares argjentinase që fitoi vendin e dytë në vitin 1930, fitoi titullin me Italinë, pasi u bë lojtar azzur. Ai është i vetmi futbollist që ka luajtur për dy skuadra të ndryshme në finalet e Kupës së Botës.
Ana negative e turneut
Ka pasur akuza për korrupsion dhe përdorimin e ndikimit për të favorizuar vendin pritës ndaj liderit Italian(Musolinit) dhe partisë së tij.
Ndeshja çerekfinale mes Italisë dhe Spanjës u shënua nga përleshje në fushë, polemika dhe vonesa. Në fund, u vendos që të përsëritej.
Finalja siç dihet ishte mes Italisë dhe Çekosllovakisë, fituar nga pritësit 2-1.
Italia ka vuajtur paragjykimin për dy Botërore të fituara atë botën, nën regjimin fashist, por fakti që ka fituar Botërorë dhe në 1982-shin dhe 2006-ën, i jep prestigjin e merituar në futbollin botëror. /tesheshi.com/
