Me qindra marshime globale proteste në emër të shkencës po zhvillohen ditën e Tokës, duke nisur nga Australia dhe Zelanda e Re, ndërsa turma të mëdha dalin në rrugë edhe në Shtetet e Bashkuara.
Me dhjetëra mijëra shkencëtarë marshojnë gjatë gjithë fundjavës në të gjithë botën në një sfidë ndaj hedhjes poshtë prej Donald Trump të shkencës mbi klimën dhe përpjekjeve të administratës së tij për të reduktuar pjesë të mëdha të kërkimeve shkencore klimaterike.
Më shumë se 600 marshime, më të mëdhatë të përqëndruara në Shtetet e Bashkuara, Europë, Amerikën e Jugut dhe Australi, nisën mes paralajmërimeve të organizatorëve se shkenca “po sulmohet” nga administrata Trump.
Pllakatat që kërkojnë “shkencë, jo heshtje” deklarojnë se “nuk ka plan B”, dhe ofrojnë mbështetje për të rregulluar legjislacionin, duke demostruar se turma nuk është e kufizuar vetëm brenda komunitetit shkencor. Në Uellington në Zelandën e Re u zhvilluar një ndër marshime te para që mblodhi protestuesit në vijën bregdetare.
Në Sidnej, me qindra u mblodhën në sheshin Martin në qendër të qytetit dhe marshuan deri në parkun e qytetit. Folës të ndryshëm u thanë njerëzve të pranishëm në tubim, se injoranca e politikanëve për ndryshimet klimaterike ishte një “sikletosje përtej çdo bindjeje”.
Folës të ndryshëm, përfaqësues të nismave të shumta për mbrojtjen e mjedisit, folën gjithashtu për rëndësinë e tubimit. Mes tyre, janë fushatues kundër duhanit, shkrimtarë e publicistë, aktivistë të fushave të ndryshme.
Shkencëtarët australianë dhe mbështetës të shkencës u grumbulluan në 12 tubime përfshirë, Brisbane, Canberra, Hobart, Adelaide, dhe Melbourne. “Eshtë shumë e rëndësishme që marshimi për Shkencën drejtohet nga komuniteti, është një deklaratë që vjen nga brenda komunitetit”, tha profesori Stuart Khan, organizator i marshimit të Sidnejit.
Marshimet që ndodhin në ditën e Tokës, vijnë një javë përpara marshimit për Klimën, një serie aktivitetesh në shkallë të gjerë që do të jenë më së shumti politike.
“Dy marshimet shkojnë krah për krah”, thotë Dr Geoffrey Supran, ekspert në energjinë e rinovueshme në universitetin e Harvardit.
“Kjo për shkak se sulmet mbi shkencën nuk lëndojnë shkenvcëtarët, ato lëndojnë aftësinë e shkencëtarëve për të mbrojtur njerëzit dhe ndryshimet klimaterike e përmbledhin gjithë këtë. Kur politikanët mblidhen pas interesave të energjisë hidrokarbure, duke mohuar realitetin bazik të shkencës së klimës dhe duke ndjekur politikë kundër shkencës së klimës, ata vendosin në rrezik vendet e punës, drejtësinë dhe jetesën e njerëzve të zakonshëm, kudo”.
Marshimi global për Shkencën nuk drejtohet në mënyë specifike ndaj Trump, por ai ka qenë duket forca katalizuese, ashtu si tha Lydia Villa-Komaroff, biologe e qelizave molekulare.
“Duket se ka bërë një farë ndërprerje midis shkencës dhe vlerave të saj për shoqërinë”, tha ajo. “Shkenca bazike, fundamentale qëndron në themel të jetës moderne të sotme. Ne deri tani, e kemi marrë këtë për të mirëqënë”.
Në Shtetet e Bashkuara, marshimi kryesor në Uashington DC njeh pjesëmarrjen e miëjra protestuesve që apelojnë kundër reduktimit të fondeve për kërkimet shkencore qeveritare për kancerin, ndryshimet klimaterike, mjekësinë ligjore dhe fusha të tjera.
Shkencëtarët janë gjithashtu, të trubulluar nga përpjekjet e administratës Trump për të anashkaluar dhe injoruar kërkimin shkencor dhe gafat e përsëritura nga nëpunës kyç të administratës që mohojnë se dioksidi i karbonit është faktori kryesor në ngrohjen globale.
Ayana Johnson, biologe detare dhe organizuese e marshimit tha se politikat e Trump kanë qenë “tmerruese” por shtoi se me qindra marshime në të gjithë botën tregojnë se “ka një trend global anti-intelektualizmi” ku politikanët refuzojnë ligjbërjen e bazuar në prova në favor të lojës me emocionet e publikut.
Disa shkencëtarë kanë kritikuar kolegët e tyre se e kanë hedhur veten në zgarën politike duke zvogëluar hapur përfitimet e shkencës përballë presionit të Shtëpisë së Bardhë.
Por Bill Nye, ndërlokutor i njohur i shkencave të komunikimit në Shtetet e Bashkuara, tha se shkencëtarët janë në “vend të rrezikshëm” tani dhe duhet të flasin hapur.
“Shkenca ka qenë gjithnjë politike por ne nuk duam një shkencë të njëanshme”, tha ai. “Të vërtetat objektive janë lënë mënjanë dhe zvogëluar dhe ligjvënësit po veprojnë sikur një bindje e fortë tek diçka ka të njëjtën vlerë si rishikimi nga kolegët”.
Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/