Bota tjetër apo Dita e Gjykimit, ajo ditë kur njeriu do dalë për Zotit për të dhënë llogari mbi gjithçka në jetën e tij, pothuajse mungon në ligjërimin e krishterë, gjykuar teologjikisht, e kësisoj ka munguar dhe në një intervistë të kreut të ri të Kishës Ortodokse shqiptare, Joan Pelushit, njeriu që pasoi Anastas Janullatosin si Krypeshkop.
Duke folur për Shqiptarja.com, kleriku i lartë ortodoks flet pareshtur për njeriun, raportin e tij me jetën, pwrsosjen e degradimin moral, por aspak për vdekjen, atë çast të mbramë që e çon më pas te Krijuesi, aty ku do japë llogari të imtësishme për çfarë bëri e madje dhe çfarë tha e mendoi në këtë botë, e cila përcakton dhe fatin e tij të mëtejshëm në amshim, ferrin e përjetshëm apo parajsën e përjetshme, të cilat si kusht kryesor kanë dhe raportin e tij me Zotin për sa ishte në jetë, nëse besoi apo jo, nëse besoi drejt apo shtrembër.
Në intervistë, kryeortodoksi shqiptar cek vetëm tangentalisht botën tjetër, pa u shtjelluar fare në të, që në fakt është pikërisht ajo që i jep kuptim jetës së kësaj bote. Thelbin më të drejtë, jeta e kësaj bote e përfton nga bota tjetër.
“Pasuria më e madhe mbetet gjithmonë pasuria shpirtërore. Ajo është e vetmja pasuri që mund ti japë njeriut jetë të vërtetë, si në këtë botë, ashtu edhe në atë tjetrën”, shprehet ai diku në intervistë.
Për diferencë, ligjërimi islam i mëshon fort Ditës së Gjykimit, ballafaqimit të pashmangshëm të njeriut me Zotin, si orientues i të gjithë dimensionit të tij jetësor në këtë botë, që nga gjërat e imtësishme në dukje e deri të ato të mëdha. Kjo, pasi atë e pret o dënimi i përjetshëm o shpërblimi po i përjetshëm. Dhe e gjitha përshkruhet jo thjesht formalisht por dhe detajisht nga kumtet kuranore dhe transmetimet profetike.
Nëse njeriut nuk i pulson në vetëdije çasti i mbramë i ballafaqimit me Zotin në një llogaridhënie jo të lehtë se si e jetoi jetën që ju dhurua, të përkohshme dhe si test për jetën e amshueshme, atij do i mungojë thelbi i drejtë e i vërtetë i të jetuarit të kësaj bote, duke e bërë të rrëshqasë në shumë paudhësira, të formave të ndryshme, deri dhe besim të devijuar, edhe nëse në bazë ka besim të Zoti. /tesheshi.com/
