Me egërshaninë politike që karakterizon, aty ku etika më minimale njerëzore nuk ka vend, ish-presidenti, ish-kryeministri dhe ish-kreu i PD-së Sali Berisha, iu është drejtuar krerëve fetare më një mesazh tipik gjuhëfarmak, duke mos bërë asfare dallim në atë që ata përfaqësojnë, e fyer kësisoj, lidhur me takimin që ata patën me kryeministrin Rama për të diskutuar mbi modalitetet e rihapjes së objekteve të kultit, që si kudo, kanë pezulluar përkohësisht ritualet kolektive për shkak të situatës pandemike.
“Une nga lajmet mesova per komunikimin tuaj te sotem me Sulltan Salep Surrelin dhe kerkesat tuaja te drejta per te hequr menjehere bllokimin nga pozita te mirefillta ateisto-hoxhiste…”, shkruan njeriu që më së paku, në vitet e nxjerrjes jashtë ligjit të besimit fetar, e rrjedhimisht, rrënimit të objekteve fetare, po bënte dokumentat për pranim në parti, për të gëzuar më pas dhe statusin e komunistit për gati gjysmëshekulli. Eshtë kjo, mes shumë të tjerave, por dhe në rrënjë të tyre, një ndër çmenduritë e post-komunizmit shqiptar; pra, që një ish-komunisti 20 e kusur vjeçar, i besohen dhe 13 vjet qeverisjeje në kohë demokratike. Më e pakta kjo, më e shumta, anti-komunistët e legjitimojnë deri dhe e shenjtërojnë si liderin e tyre. Te këta të fundit futen dhe ata të vetëquajtur të djathtë, të cilët nuk arrijnë të kuptojnë të majtën e ububuhshme të Berishës në të gjitha drejtimet, që nga brumi social e deri te thagma politike. Thjesht: njeriu i ri i komunizmit që i mbijeton suksesshëm post-komunizmit, e kjo falë falsitetit, atrofizimit mental e korruptimit moral të të vetëquajturve të djathtë.
Një nga këta të fundit, aktiv në media, vlerësonte kohë më parë të Berisha faktin që ai ishte ishte një “fshatar i ardhur nga një familje e thjeshtë”(!!!).
Por le t’i kthehemi frazave të mesazhit drejtuar klerikëve, ku veçon ajo e Sulltan Salepit. Një cilësim sarkastik ky i huazuar nga Noli, krijimtaria e tij politiko-poetike, që ndryshe është dhe babai i të majtës në historinë e Shqipërisë, të cilën e promovoi dhe e provoi me Revolucionin e Qershorit.
Regjimi komunist më pas, i cili ndërtoi një narrativë nacionaliste me përtallje dhe urrejtje ndaj Perandorisë Osmane, morri jo pak dhe nga lënda letrare e Nolit. Dhe, deformimi i konotacionit të fjalës “Sulltan”, duke e devijuar atë në negativ, ishte pjesë e këtij operacioni trushpëlarës, që vijon dhe sot. Një dorë të mirë kësaj i jep dhe “i linduri” për të qenë i majtë, Sali Berisha.
Se ç’ka qenë e se ç’përfaqëson sot figura historike e sulltanit, mjaft të merret në konsideratë fakti se sot i tillë cilësohet nga populli i tij e nga një pjesë e botës islame, presidenti turk Rrexhep Taip Erdogan. Dhe ky është një përnderim për lidershipin e tij. Dhe do mjaftonte vetëm ky detaj, që është dhe aktual, që Berisha të gjente diç tjetër si etiketim përtallës për armikun e tij të përbetuar politik.
Por nga ana tjetër, duket se kjo është zgjedhur prej tij jo pa qëllim. Lidhet kjo dhe me një tjetër kontekst, atë të një miqësie jo dosido mes Ramës dhe Erdoganit, e në këtë rast, kur ka dhe një ftohje e çarje të madhe mes këtij të fundit dhe Berishës, ngjan që “Sulltani Salepi” është guri që godet dy zogj.
Të paktën ta kishte shmangur në rastin e mesazhit për krerët fetarë, duke e ditur që në komunitetin më të madh të besimit, Sulltani nuk është salep por një krenari historike. /tesheshi.com/
