Spartak Ngjela ka reaguar lidhur me deklaratat e ambasadorit amerikan në Tiranë, Donald Lu.Ngjela shkruan në rrjetet sociale se ambasadori Lu foli hapur duke thënë se qeveria nuk është punëtore e popullit të vet, por zhvatëse e tij.
“Por nuk është turp historik për shqiptarët, që atë që rinisë shqiptare duhet t’ia thotë kryeministri i tyre, vjen dhe ia thotë ambasadori amerikan?”, shkruan Ngjela. Avokati, dikur aleat i demokratëve dhe socialistëve, në vijim të komentit të tij shkruan “e di Ramë ziu se nuk ka më të ardhme, dhe, përse do që të rrijë kryeministër dhe tre apo katër muaj, kur politika e lartë perëndimore nuk e pranon, se e sheh si njeri të lidhur me krimin dhe korrupsionin?
Nuk arrin ende ta kuptojë Sali Berisha, Edi Rama dhe Lulzim Basha se nuk kanë më perspektivë politike në këtë vend?
Nuk e kuptojnë dot këta se nuk kanë më hapësirë politike që, duke shitur interesin kombëtar, mund të rrinë në pushtet, siç kanë bërë me radhë, pa përjashtim, të gjithë, që nga Ahmet Zogu e deri te këta të tre?”, shkruan Ngjela.
Komenti i Spartak Ngjelës
Nuk e dimë se çfarë duhet të thuhet kundër një qeverie dhe një kryeministri më shumë sesa tha dje për ta ambasadori amerikan Donald Lu.
Ai foli përpara rinisë shqiptare, sepse kryeministri i tyre nuk iu flet dot. Po, ambasadori e tha hapur që qeveria juaj nuk është punëtore e popullit të vet, por zhvatëse e tij. Ai përballi hapur mjerimin e popullit shqiptar me luksin e shfrenuar qeveritar.
“Populli duhet ta rrëzojë këtë klikë” – tha ai.
Por nuk është turp historik për shqiptarët, që atë që rinisë shqiptare duhet t’ia thotë kryeministri i tyre, vjen dhe ia thotë ambasadori amerikan?
l.
E gjithë kjo sigurisht ka dy arsye:
Që kryeministri Rama është një keqbërës i popullit të vet; dhe që, politika amerikane nuk e pranon më këtë keqbërës.
Ky është konteksti i fjalës së ambasadorit, i cili sigurisht që ka një motiv politik në këtë dalje publike në Shqipëri.
Po mirë: a janë në gjendje të kuptojnë manjatët e korrupsionit shqiptar se këta që të gjithë janë të papranueshëm nga politika amerikane?
A janë në gjendje të kuptojnë këta manjatë që nuk duhet të rrinë më në drejtimin e shtetit, sepse nuk i pranon moraliteti i politikës amerikane dhe perëndimore në përgjithësi?
Nuk e kupton dot kryeministri shqiptar se ambasadori amerikan i ka thënë rinisë shqiptare dje se këta që ju drejtojnë janë hajdutë?
E di Ramë ziu se nuk ka më të ardhme, dhe, përse do që të rrijë kryeministër dhe tre apo katër muaj, kur politika e lartë perëndimore nuk e pranon, se e sheh si njeri të lidhur me krimin dhe korrupsionin?
Nuk arrin ende ta kuptojë Sali Berisha, Edi Rama dhe Lulzim Basha se nuk kanë më perspektivë politike në këtë vend?
Nuk e kuptojnë dot këta se nuk kanë më hapësirë politike që, duke shitur interesin kombëtar, mund të rrinë në pushtet, siç kanë bërë me radhë, pa përjashtim, të gjithë, që nga Ahmet Zogu e deri te këta të tre?
Nuk e kuptojnë këta se sado që të bashkohen, tani nuk e ndalojnë më dot Reformën në Drejtësi?
Il.
Pyetja përmbyllëse e të gjitha pyetjeve të më sipërme është kjo: a do të vendoset ndonjëherë moraliteti në qeverisjen shqiptare?
Sigurisht, dihet se kjo është një pyetje që është ngritur që në vitin 1920. Por, asnjëherë nuk u tha një “po” prej vërteti.
I vranë shqiptarët, i shitën, i torturuan, i rropatën, i poshtëruan në tetëdhjetë vjet, dhe i vodhën e i grabitën ligsht në 20 vjetët e fundit.
Madje deshën që t’i zhbënin fare, Berisha me taborin i tij beogradas, në vitin 1997.
Po sot?
Sot shqiptarët kanë një aleancë me Perëndimin, që spikat në qëndrimin e Uashingtonit kundrejt Tiranës zyrtare.
Kjo, në fakt, e krijon pengesën reale që këta vjedhës nuk e shesin dot më interesin kombëtar.
Duhet të kujtohemi gjithmonë: pika kyç e shitjes së interesit kombëtar, ka qenë grabitja e territoreve shqiptare dhe genocidi antishqiptar nga shtetet fqinje.
Zotërinj! mësoheni historinë – ne nuk kemi fqinjë, në kemi përreth “shfarosës historikë” të shqiptarëve dhe të gjuhës shqipe.
Këtu ka qenë edhe epiqendra e shitjes së interesit kombëtar nga korrupsioni i gjatë i qeverisjeve shqiptare.
Por kjo çështje tani është mbyllur: shqiptarët kanë hyrë më në fund në eskalimin e realizimit të të drejtave të tyre historike.
Prandaj, korrupsioni shqiptar po lodhet kot së koti e fare kot.
Ill.
Sepse çështja sot është e thjeshtë: të gjithë e pranojnë që korrupsioni i qeverisjeve shqiptare është i dukshëm.
Por, pse nuk luftohet?
Sepse ata që duhet të bëjnë luftën kundër korrupsionit, janë vetë të korruptuarit.
Atëherë, ç’duhet të bëjmë?
Duhet të vuajmë në mjerim se nuk na lënë të korruptuarit e pushtetshëm të vendosim moralitetin në vendin tonë?
Ja, kjo është pyetja që ngre ambasadori amerikan.
Po si do të dalim nga kjo gjendje e ngrirë? Se kjo është një akullnajë njëqindvjeçare në Shqipëri.
E pra si duhet të dalim?
Përgjigja e kësaj pyetje, është çelësi. Si?
Po, duhet theksuar se politika është interes, dhe intetesi shqiptar sot është i përcaktuar si rrugë: drejt Perëndimit.
Deri tani ky ka qenë vetëm interes shqiptar; por koha e solli që ky të jetë edhe interes amerikan.
Atëherë?
Kjo është risia: edhe interesi shqiptar edhe interesi amerikan janë kundër korrupsionit shqiptar. Të dy interesat kanë konverguar në një pikë: të vendoset moraliteti në qeverisjen shqiptare.
Në fakt ky konvergim është falimentimi i korrupsionit shqiptar në qeverisje. Pse?
Sepse këta krerë të korruptuar të politikës shqiptare nuk e shesin dot më intetesen kombëtar për të ruajtur pushtetin e tyre të korruptuar.
Dhe mos mendoni se nuk punojnë: rrugëve janë sa në Moskë e në Pekin, sepse Athina dhe Beogradi nuk i ndihmon dot më, se nuk kanë forcë përpara politikës amerikane dhe gjermane, që sot është me të drejtën historike shqiptare.
Atëhetë, këta duhe të ikin?
Po, pa tjetër, madje një orë e më parë.
Por a e kupton Berisha, Rama dhe Basha këtë?
Basha nuk ka ç’të kuptojë derëziu, se është një lejlek që i kanë dhënë të pijë qumësht në një pjatë të sheshtë.
Kurse Rama dhe Berisha, për të mirën e tyre, duhet të tërhiqen me paqe drejt hetimit gjyqësor; sepse, çdo bashkim për të qëndruar, është një përkeqësim i historisë së tyre vetjake.
Kurse bashkimi i nëndheshëm i tyre kundër interesit shqiptar; është pastaj një akt që i “varros” të dy pa funeral, duke i flakur jashtë normalitetit shoqëror, pa i dëgjuar fare se ç’mund të thonë. /tesheshi.com/
