Një përplasje verbale mes opinionistit Frrok Çupi dhe ish-deputetes Grida Duma në Open-in e së martës në TCH, ishte kryelajm në orët pasuese në shumë media shqiptare. Fjala ishte për një rrëshqitje etike të të dy personazheve, por më së shumti të znj. Duma, duke e cilësuar Çupin si “llum”, e ky i fundit duke u gricur me ironi therrëse ndaj demokrates.
Por më interesante është qëndrimi në kushte “qetësie” i figurës së PD-së, e cila e mbrojti gjuhën e saj karshi Çupit, duke u përbetuar madje se do e vijonte.
“Përfaqësues të qeverisë për t’ju fshehur nga bataku të ulët ku u gjenden për shkak të një beteje të humbur në debatin publik, e mbi të gjitha të dështuar në rrugëtimin europian; mbllaçisin sërish se sa shumë paskam goditur mbrëmë një folës të paguar e të instruktuar të tyrin.
Qëndrimi i mbrëmshëm dhe çdo tjetër i tillë do të jetë edhe më shumë se në proporcion të asaj që meritojnë batakçinjtë, mbllaçitësit dhe pagatorët që dërdëllisin mesazhet që i porosit zyra e propagandës së Ramës.
Guximi i pacipë dhe pretendimi i këtyre që pasi vjedhin, përfitojnë, shkelin u dashka ti ruash edhe tonin e sjelljen sepse kanë iluzionin që do t’i marrin frymën, do t’i heqin zërin, mendjen e veprimin e shqiptarëve, do marrë këtë dhe më shumë se kaq si kundër përgjigje.
Asnjë kompleks me këtë!
Durimi i tepërt nuk është më edukatë e mirë, por dobësi e keqe që i bën dëm të madh sot vendit.
Përgjigjen do ta marrin si e meritojnë!”, shkruan znj.Duma.
Duke nisur nga kryekreja e këtij statusi në FB, nuk dihet se ç’farë treguesi i referohet ajo që e quan qeverinë të humbur në debatin publik, e se ç’lidhje ka kjo me Frrok Çupin.
Sa për të parën, qeveria, falë kreut të saj Rama, nuk ka diskutim që debatin publik e ka armën më të fortë, pa dashur të thuhet nëse me patjetër e ka të fituar. Por e ka të fortë edhe për shkakun e një paaftësie monumentale të opozitës, më saktë përfaqësuesve të PD-së, për të ofruar një standart të lartë, logjike apo etike, në debatin publik.
Vetë znj. Duma, nëse e zhvesh nga imazhi i një “hirusheje” tërheqëse në politikë, e ka narrativën e saj pa pikë ngacmimi inteligjent. Një rrekje apo sforcim për të ofruar ligjërim të pasur, në finale nuk prodhon asnjë mendim te ajo, asgjë për t’u mbajtur mend, qoftë dhe pak sekonda apo minuta pasi e ka thënë. Ndaj, kalimi në gjuhën e ashpër, siç vetë e promovon, është një kompensim i mungesës së kualitetit të mendimit apo finesës në artikulim. Eshtë kjo një krizë e qartë lidershipi te PD, dje dhe sot, gati në çdo kohë.
Më tej, ajo e fut dhe e nxjerr Çupin nga zyra e Ramës, që është, mbi të gjitha, forma klisheiste dhe parazite se si PD e ndërton skemën e funksionimit të asaj çfarë nuk është me të apo është kundër saj.
Frrok Çupi jo domosdoshmërisht është i porositur nga Rama për të thënë ato çfarë thotë. E para, mes tyre nuk është se ka ekzistuar apo ekziston ndonjë miqësi e ngushtë. E dyta, Çupi njihet për ndryshim qëndrimesh në 30 vite, sa në këtë krah e sa në tjetrin, ku para pak vitesh ishte dhe një gjuhëlëshuar ndaj Ramës, sidomos me Agon-in e tij falas. Ndërkohë, dihet miqësi-armiqësia e tij me Berishën. Pra, ky është Frrok Çupi dhe, nëse këtë e bën për para apo për qejf, kjo është tërësisht çështje e tij dhe zgjedhje e tij. Në finale, ai del para opinionit me një qëndrim të caktuar dhe, pala që gjendet përballë, thjesht ka hapësirën dhe lirinë t’ja rrëzojë ato që ai mbron apo kritikon. Kaq. Më pas, debati është vetëm për aspekte etik.
Duke qëndruar te etika, duhet sqaruar një detaj në përplasjen mes Çupit dhe Dumës: ata nuk janë në kushte të parabarta. I pari është thjesht opinionist dhe i tillë ka qenë, pa marrë kurrë role politike. Që do të thotë, se nëse e lëshon gjuhën, këtë e bën si Frrok e jo si mazhorancë. Ndërsa znj. Duma përfaqëson patjetër veten por dhe partinë e saj, PD-në. Ndaj, si personazh politik, ajo duhet ta strukturojë betejën e saj verbale, siç përbetohet se do jetë e ashpër, me palën politike që ka përballë. Frrok Çupi, edhe njëherë, s’është PS-ja, më pak Rama. Siç nuk ka qenë as PD-ja kur ishte kritik i pamëshirshëm i Ramës, aq më pak të ishte Berisha.
Pra këtu gabon znj. Duma. Ajo duhet t’i thotë opinionit se ku mazhoranca, leksiku i kësaj të fundit, nga aktorët kryesorë të saj, e ka rënduar nga pikëpamja etike. Përkundrazi, është mazhoranca, e posaçërisht Rama, ai që gjithnjë ka akuzuar rivalin politik për mosnjohen e asnjë kufiri etik, apo mospasjen e asnjë kodi të tillë në debatin klasik të padakortësisë klasike, siç e ka në asht demokracia. Pra, është PD-ja e znj. Duma në akuzë për aspekte etike e jo e kundërta. Futja që ajo i bën Frrok Çupit në PS me pahir, siç duket për të krjuar një balancë me dramën etike të partisë së saj, është një abuzivizëm i rëndomtë.
Ndaj znj. Duma duhet ta rishikojë qëndrimin e saj dhe përbetimin për ashpërsi ligjërimore. Ashpërsinë, jo ajo por partia e saj, e ka në fakt. Kështu që në këtë pikë nuk sjell ndonjë risi. Ashpërsia, deri dhe egërsia, është tipari bazë i traditës komunikative të PD, që është njëherësh varrmihësja e saj ndër shumë të tjera. Çështja është që në vend të ashpërsisë dhe egërsisë të prodhojë mendim, të përçojë mendim. Nëse mund ta bëntë këtë znj. Duma, në ndihmë të profilit të saj individual e patjetër forcës që përfaqëson, do bënte kështu një revolucion historik, por duket se nuk është prerje për këtë.
Edhe ajo, siç shumë figura të vonshme të PD-së, ose më saktë përzgjedhje të Bashës, vuajnë sindromin kulturor të vetë Bashës: nuk thonë kurrë gjëra të mençura, edhe në mosqofshin të suksesshëm në politikë. /tesheshi.com/
