Danny DeVito “shfleton” postimet e tij në Twitter, duke parë me radhë fotografitë e këmbës së vet. Ai i ka shpërndarë ato nën hashtagun #Trollfoot, që, për ata që nuk e dinë, është diçka e ndërmjetme mes një projekti performance artistike dhe një shakaje private në publik: imazhe dhe video të aktorit 71-vjeçar me sfonde të ndryshme, e që janë një dhuratë për gati 4 milionë ndjekës të tij. “Eshtë argëtuese”, thotë DeVito.
Në një farë mënyrë, #Trollfoot ngjan me personazhin klasik të DeVitos: grotesk, i angazhuar pak, por që e ke të pamundur të mos e shohësh. Shumë nga krijimet e mbetura në kujtesë nga aktori janë të pakorrigjueshme, tipa moralisht të dyshimtë por me shije e tepër të veçantë. Kujtoni personazhet e tij në komedinë e zezë, Ruthless People (1986), në filmin ku ishte edhe regjisor The War Of The Roses (1989), apo keqbërësin argëtues Batman Returns (1992).
Së fundmi, DeVito është rikthyer në komedinë televizive. Ai ka qenë entuziast i mediave sociale, të cilat i ka përdorur për mbështetjen e kandidatit demokrat në zgjedhjet brenda partisë Demokratike, majtistit Bernie Sanders. DeVito është i pasionuar edhe pas politikës britanike, gjithashtu, dhe e sheh Jeremy Corbyn si të ngjashmin e Sanders: “Jeremy dhe Bernie janë të vetmet drita shkëlqyese që kemi aktualisht”. Ai e përshkruan vendimin e Britanisë për të lënë Bashkimin Europian si “një tragjedi, një gjë e vrazhdë”.
Po gjithsesi, është e qartë se DeVito është më shumë i shqetësuar me gjendjen aktule të Shteteve të Bashkuara. “Çdo gjë shitet e blihet këtu, përfshirë edhe dypolarizimin tonë”, psherëtin ai. “Kemi dy parti, demokratët dhe republikanët dhe të dyja palët janë njësoj. Kongresi ynë, dhoma e Përfaqësuesve dhe senati ynë, çdo gjë është e qepur. Ata paguhen nga lobistët, kështu që gjithçka rrotullohet rreth parasë”.
Ashtu si shumë mbështetës të tjerë të Sanders, DeVito nuk është fans i Hillary Clinton, që mposhti senatorin e Vermontit për të qenë ajo e nominuara e partisë në presidenciale. I pyetur nëse ai mendon se ajo mund të jetë një pasardhëse e denjë e presidentit Obama, aim err një nga ato pamjet e tij dramatike përpara pjatës së sallatës, dhe kukuris pa mëshirë: “O Zot, po përpiqem të mbaj gojën mbyllur”. Por gjithsesi, alternativa republikane për Shtëpinë e Bardhë, duket se është shumë e vështirë që ai ta mbajë gojën mbyllur. Ai e përshkruan kandidatin republikan, Donald Trump si “të tmerrshëm dhe të turpshëm. Ndërsa për presidencën Trump? “Nuk mund ta lëmë që kjo të ndodhë. Nuk mund ta kemi atë ksenofobi dhe ndërtimin e mureve dhe përjashtimin e të gjithëve. Bëni gjithçka që të kemi sigurinë që Donald Trump nuk do të bëhet president”.
“Jemi në një vend ku mbajmë zi tashmë”, vijon ai, duke iu referuar mungesës së progresit në legjislacionin e kontrollit të armëve, apo burgosjes masive të personave me ngjyrë.
Ndërsa DeVito nis të debatojë për drejtësinë sociale, ai nuk ndalet. “Nuk e kuptoj përse duhet të shtypim popuj, të detyrojmë njerëzit të largohen nga toka e tyre. Përse duhet të tmerrojmë çdokënd? Duhet ta lehtësojmë pak. Ne mund të jetojmë të gjithë së bashku. Është një botë e madhe dhe e bukur”. Papritur ai merr pamjen e një tallësi që e ngacmon për sinqeritetin e tij patetik. Por në fund, shton. “Mund të jetojmë në këtë mënyrë”.
Me gjithë këtë diskurs politik, duket e lehtë të harrosh se ndodhesh përpara një aktori që je rritur duke e parë në television.
Po a ka menduar DeVito ndonjëherë të hyjë vetë në politikë? Një përgjigje e vendosur “jo” e mbyll diskutimin. Por ai po mendon sesi mund të ndikojë pozitivisht. “Media sociale po na lë në baltë”, thotë ai. “Ti mendon se po komunikon me të gjithë por kjo nuk është e vërtetë. Duhet të dalim në rrugë. Aktivizmi jo i dhunshëm është e vetmja rrugë. Na nxorri jashtë Vietnamit. Kemi më shumë komunikim tani, por shumë e shumë njerëz janë të paarsimuar. Duhet t’i bëjmë bashkë këto të dyja”.
Një buzëqeshje e sforcuar duket në fytyrën e tij ndërsa ai kërkon zgjidhjen: “Ndoshta kjo do të ishte #Trollfoot.”
Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
