Kryeministri Rama ka konformuar një prej paradoksve vështirë të shpjegueshme në familjen e tij prindërore, kur tha gjatë një interviste për Kathemirin-in se “jam një kombinim i çuditshëm i një gjysheje katolike, gjyshërish ortodoksë, prindërish ateistë”.
Pra për herë të parë, ai pohon ateizmin e prindërve të tij. Por nëse për të ndjerën nënë të tij, Anetën, nuk dihet se sa shumë, pak apo aspak besimtarë kanë qenë prindërit e saj, pra gjyshërit e Ramës nga Bregu, dihet fare qartë se e ëma e të ndjerit Kristaq ka qenë një katolike e devotshme. Për këtë arsye, nipi i saj, Edi, nuk është gjithsesi ateist. Pra, i formuar në vitet ‘70 – ’80, kohë kur në Shqipëri krijohej një brez ateistësh, sidomos kur ishte fjala për elitë artistike apo mendimi, falë gjyshes që e rriti, devotshmërisë së saj si besimtare katolike, i nipi u shpëtoi kthetrave të ateizmit. Paradoksalja në këtë rast qëndron te i ati, Kristaqi, i cili pra edhe pse ka patur një nënë besimtare, vetë paska qenë ateist. Dhe nuk dihet nëse ateizmin e ka patur nga molepsja ideologjike, kur dihet që ka qenë komunist, apo në ateizëm e ka çuar tjetërçka që i përket thjesht mendimit.
Pikëpyetja e madhe në këtë rast mbetet ajo se si gjyshja besimtare ka gëlltitur të qënit e të birit ateist, së bashku me nusen, duke jetuar në një strehë me ta?! E ajo, ndërsa ka patur aftësinë që të shpëtojë të nipin nga kthetrat e ateizmit, një nip i vështirë në karakter dhe me prirje rebele, nuk paska mundur dot ta bëjë këtë gjë me një çift si Kristaqi dhe Aneta, që gjithsesi kanë qenë shpirtëra të qetë në karakter, të thjeshtë dhe të komunikueshëm, madje dhe të moralshëm në planin qytetar e famijar?!
Ndoshta kjo do shpjegohet ndonjëherë nga i biri ose ndoshta jo, në varësi të gazetarit që do e pyesë, ose vetë atij nëse do zgjedhë ta bëjë publike këtë çudi familjare. /tesheshi.com/
