Në kohën e tij, António Egas Moniz konsiderohej një neurologjist brilant. Megjithatë, sot ne e dimë e procedurat e tij të lobotomisë ishin çnjerëzore dhe kishin për qëllim t’i shndërronin të sëmurët mendorë në qytetarë të bindur.
Moniz formoi një teori sipas të cilës sëmundjet mendore shkaktoheshin nga fakti që qelizat nervore nuk arrinin të komunikonin si duhet e njëra-tjetrën, duke shkaktuar simptoma patologjike.
Ai zhvilloi lobotominë në përpjekje për të ndarë fibrat nervore të cilat sipas tij lehtësonin çrregullimet mendore.
Pasi kishte kryer eksperimente në shumë pacientë, ai raportoi se ata ishin përmirësuar, ndonëse dukej se ata humbisnin elementë të rëndësishëm të personalitetit dhe kreativitetit të tyre.
Atij iu dha Çmimi Nobel në vitin 1949 për kontributin e tij në psikologji/mjekësi.
Me gjithë popullaritetin që kishin fituar procedurat e tij, në vitet ’50 e më pas ato filluan të përdoreshin sa më pak, pasi u pa se efektet anësore ishin shumë serioze. /tesheshi.com/
