A ka tradhëti në Labëri? Kjo duhej të ishte e të jetë tema kryesore e trajtimeve mediatike postzgjedhje, duke lënë në plan të dytë rezultatin e “pabesueshëm” të fitores së PS-së apo humbjes së “pabesueshme” të opozitës, me në plan të parë atë që ka ndodhur në Himarë.
Jo vetëm në emër të dimensionit atdhetar por dhe si çudi elektorale, Himara, pra fitorja e një eksponenti kontravers si Fredi Beleri aty, duhet të jetë kryefjala e kërkimeve gazetareske dhe e debateve mediatike gjithashtu.
Në Himarë ka ndodhur diçka tejet e rëndë, e pamundur sipas skemës së zgjedhur në ndarjen territoriale të vitit 2015-ës, ku shkrirja e Bregut me “Labërinë patriotike”, Lumin e Vlorës, nuk do lejonte kurrë që në Himarë të vinte në krye ndonjë trazovaç nacionalist me flamur vorioepirot, siç dhe ka ardhur.
Ka ardhur një njeri i cili ende nuk dihet se çfarë profesioni ka, se ç’dhunti menaxhuese apo se cilën ka arritjen më të madhe në jetë, ku në mes të fushatës, e cila për vetë specifikën e të qënit lokale, nuk flet me terma teknikë apo menaxherialë, por hedh teza të frikshme nacionaliste erarëndë Vorioepir, duke treguar, në mediat e fqinjit, se nga kanë ardhur shqiptarët sipas tij, pa qenë as historian, e duke qenë mbi të gjitha njeriu me hijen e frikshme dhe të një vrasësi në masakrën e Peshkëpisë.
Pra, do ishte Labëria ajo që do pamundësonte që Himara të shndërrohej në një enklavë qëllimkeqe greke, për ta patur dhe Shqipëria “Veriun” e saj si në Kosovë, kjo në pjesën më perlë të bregdetit jonian me investimet më strategjike të turizmit shqiptar.
Dhe jo dy mijë e ca të ardhur nga Greqia, por 500 vota labe thuhet se kanë qenë ato të cilat kanë nxjerrë fitues Belerin namkeq; 500 vota të Dukatit, Vranishtit, Tërbaçit e Bolenës. E pohoi këtë dhe gazetari minoritar nga Gjirokastra, Panajot Barka, duke e patur si kartën kryesore në avokimin e Belerit, pra faktin se për të kanë votuar dhe shqiptarët. Dhe si shpjegim ende pa shumë thellim, jepet paraja e madhe e shpërndarë nga Belerizmi, por dhe të qënit pas dhe krah të tij të dyshes Berisha-Metaj. Për këtë dyshe, do mjaftonte kandidimi i Belerit nën siglën e tyre që jo vetëm mos kenë më vend në politikë, por që dhe në librat e historisë t’u rezervohet këndi i tradhëtisë kombëtare. Por nëse atyre edhe u shkon ajo që kanë bërë për shkak të paskrupulozitetit politik që i karakterizon, pikëpyetja me dhembje të madhe që mbetet është “tradhëtia” e mundshme labe në këtë rast. Eshtë e vështirë ta gëlltitësh këtë fakt për krahinën e mitit patriotik shqiptar, krahasueshmërisht me atë që në Drenicë shqiptarët t’i besojnë votën një serbi teksa ky dyshohet si për vrasës shqiptarësh e si për tezën se Kosova është Serbi.
Ja kjo ka ndodhur në Himarë, kjo ka ndodhur në Labëri, kjo duhet të jetë kryetema e paszgjedhjeve!
