“Rrënojat e djegura”.
Kështu tha presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky në dhjetor gjatë vizitës së tij të shkurtër në Bakhmut, një qytet kryesisht i shkatërruar dhe i braktisur në juglindje që është bërë epiqendra e luftës ruso-ukrainase.
Beteja për Bakhmutin është një nga më të përgjakshmet dhe më të gjatat e konfliktit, i cili ka hyrë në vitin e dytë.
Sipas raportimeve, çdo ditë që nga gushti, kur luftimet u intensifikuan, qindra ushtarë nga të dyja palët janë vrarë brenda dhe rreth qytetit.
Edhe llogaritë e thata zyrtare të Ukrainës nuk mund të fshehin shkallën kolosale të armiqësive, të cilat përfshijnë sulme ajrore ruse, zjarr artilerie dhe mortajash dhe dhjetëra sulme të përditshme nga forcat tokësore.
Dikur një qytet me 70.000 banorë
Rusia “vazhdon përpjekjen e saj për të sulmuar Bakhmutin dhe qytetet përreth” pasi bombardoi më shumë se një duzinë vendndodhje dhe ndërsa forcat ukrainase zmbrapsën gati 100 sulme vetëm të dielën, njoftoi Shtabi i Përgjithshëm të hënën.
Popullsia e paraluftës së Bakhmutit ishte 70.000. Qyteti është pjesë e një grumbullimi më të madh që përfshin qytetin Soledar, në verilindje të Bahmutit.
Soledar u kap dy muaj më parë pasi ushtria private ruse Wagner sakrifikoi dhjetëra mijëra rekrutët dhe kryesisht luftëtarë të patrajnuar.
“Sot, luftimet në Donbas mbahen nga grumbullimet,” i tha Al Jazeera-s analisti nga Kievi, Alexei Kushch.
Aglomeracioni Bahmut-Soledar është thelbësor për kapjen e qyteteve të tjera të rëndësishme strategjike dhe shumë të fortifikuara të Donbass – Chasiv Yar, Kramatorsk dhe Sloviansk.
Megjithatë, në javët e fundit, Moska mbivlerësoi aftësitë e saj dhe u përpoq të përparonte në pesë drejtime njëherësh përgjatë një linje mbrojtjeje që shtrihej rreth 1200 km, sipas një eksperti të lartë ushtarak ukrainas.
“Përpjekjet e tyre janë shumë të rralla,” i tha Al Jazeera-s gjeneral-lejtnant Ihor Romanenko, ish-zëvendës shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Ukrainës.
Rusët po përpiqen me dëshpërim të kapin qytetet Kremin, që ndodhen 75 km në veri të Bakhmutit, dhe Vuhledar, 150 km në jug të tij.
Por forcat e Kievit thjesht duhet të qëndrojnë edhe për disa javë të tjera pasi presin ardhjen e armëve të sofistikuara perëndimore, duke përfshirë tanke të avancuara Leopard të dizajnuara për të luftuar dhe shkatërruar automjetet e blinduara të epokës sovjetike, dhe forca shtesë ukrainase të trajnuara për t’i përdorur ato armë.
“Dhe pasi të ndalojmë përparimin e tyre dhe të formojmë rezervat tona strategjike – duke marrë parasysh këto armë dhe njësi ushtarake të trajnuara – mund të flasim për kryerjen e një kundërsulmi,” tha Romanenko.
Megjithatë, nëse Ukraina vendos të tërheqë forcat e saj nga Bakhmuti pothuajse i rrethuar, vendimi nuk do të jetë shumë katastrofik.
Qyteti është ende i rëndësishëm si qendra e linjës dytësore të mbrojtjes së forcave ukrainase në Donbass, thotë Nikolai Mitrokhin, një historian në Universitetin gjerman të Bremenit.
“Por pas humbjes së Soledar-it dhe mjedisit virtual të Bahmutit me tre anë e gjysmë, rëndësia e tij është zvogëluar në mënyrë të konsiderueshme”, tha ai për Al Jazeera-n.
“Kështu që humbja e tij do të ketë një efekt të lehtë në luftë”, tha ai.
Megjithatë, kjo do të thotë se forcat ruse nuk do të përballen me pengesa serioze përpara se të sulmojnë linjën e tretë të mbrojtjes së Ukrainës, aglomeracionin Toretsk që shtrihet gati 100 km në perëndim të Bakhmutit, tha ai.
Por me shpejtësinë e tyre aktuale – duke pasur parasysh rezistencën e forcave ukrainase dhe motin pranveror me tokë të lagësht dhe shpesh të pakalueshme – rusët do të rrethojnë Chasiv Yar vetëm në javët e ardhshme, tha Mitrokhin.
Por ata nuk kanë gjasa të arrijnë në periferi të Konstantinovka-s dhe Kramatorsk-ut, dy qytete strategjike të vendosura vetëm 27 km dhe 55 km në perëndim të Bakhmut, përkatësisht, përpara mesit të majit, tha ai.
“Dhe atyre do t’u duhet një vit ose më shumë për të sulmuar vijën e tretë të mbrojtjes” përgjatë kufijve të rajoneve Donetsk dhe Luhansk që përfshin qindra vende, llogore dhe strehimore të fortifikuara mirë, tha ai.
Udhëheqësit ushtarakë perëndimorë gjithashtu mendojnë se tërheqja e Ukrainës nga Bakhmuti nuk do të ndryshojë perspektivat për luftë.
“Unë mendoj se është më shumë një vlerë simbolike sesa një strategjike dhe operacionale,” tha të hënën Sekretari i Mbrojtjes i SHBA Lloyd Austin. “Rënia e Bahmutit nuk do të thotë domosdoshmërisht se rusët kanë ndryshuar rrjedhën e kësaj lufte.”
Dhe pastaj është lista e mangësive dhe gjykimeve të gabuara ruse që do të pengojnë përparimin e tyre.
Që nga fillimi i luftës në shkurt 2022, Kremlini është mbështetur me kokëfortësi në një strategji të vjetëruar të epokës sovjetike për përdorimin e zjarrit masiv dhe pa dallim artilerie që nuk ka saktësi dhe shkatërron pothuajse gjithçka në rrugën e tij.
Si rezultat, forcat ruse po përballen tani me një mungesë të madhe municionesh, e cila është quajtur “Uria nga predha”.
Shefi i Wagner-it, Yevgeny Prigozhin u ankua me zemërim për mungesën, duke akuzuar Ministrinë e Mbrojtjes Ruse për sabotim të qëllimshëm të kërkesave të tij për më shumë municione.
Pas humbjeve të fuqisë njerëzore, Wagner nuk mbështetet më tek rekrutët, ndërsa udhëheqja ruse shmang kërkesat për burra të mobilizuar dhe vullnetarë për t’iu bashkuar grupit, pretendon Prigozhin.
I forti separatist me përvojë u mbulua me kritika.
“Është e domosdoshme të tërhiqet Prigozhin nga vija e frontit dhe t’i ndalohet plotësisht nga udhëheqja e Wagner”, shkroi Igor Girkin, një ish “ministër i mbrojtjes” separatist në Donetsk, në Telegram të dielën.
Ai akuzoi Prigozhin për “ambicie politike të shumëfishuara nga psikopatia, organizimi i krimeve të luftës, një prirje për vetëpromovim të paturpshëm dhe kryesisht të rremë, dhe përhapjen e praktikave kriminale korruptive brenda ushtrisë”. /tesheshi.com/
