Sot, banorë të disa fshatrave të Kurbinit, konsumojnë ujë që dikur u destinua për kafshët; pra nga një burim i hapur pikërisht për shuarjen e etjes së gjësë së gjallë.
Këtë e tregojnë disa banorë nga fshati Katund i Ri. Sipas tyre, në vitin 1914, austriakët hapën një burim në thellësinë 300 metra, ku me ujin e dalë që aty do u shërbehej kuajve të ushtrisë. Ndodhi kjo, teksa një tjetër burim i hapur në Mamurras rezultoi i papijshëm nga kuajt dhe kësisoj kafshët e ushtrisë austriake filluan të paralizoheshin nga konsumi, duke i detyruar të zotët e tyre në armë që të kërkonin një tjetër burim. Dhe pranë kodrave të një zone të pyllëzuar, aty ku sot është Katundi i ri, ata arritën të nxirrnin ujin e duhur, ama vetëm për kafshët e tyre, kuajt më saktë.
Pas vitit 1954, kjo zonë nisi të banohej nga të ardhurit, sidomos nga malësia e Dukagjinit dhe Ulza, ndaj dhe fshati u pagëzua me emrin Katundi i Ri. Burimi i kuajve ndodhej në kodrat e fshatit dhe uji ishte i rrjedhshëm. Kështu ata nisën të konsumonin pikërisht ujin e hapur nga ushtira austriake.
Prej vitesh ky burim do të shërbente dhe për banorët e një lagjeje të Mamurrasit dhe fshatit Gjorëm, fqinje me Katundin e Ri. Por ka disa vite që burimi ka nisur të shterrojë. Tashmë, aty rrjedh ujë si me pikatore. Banorët kërkojnë rrjedhjen e dikurshme. Ata duan që të investohet aty për të mundësuar sërish ujin e bollshëm, pa menduar fare se po konsumojnë atë që dikur u takonte kuajve të ushtrisë austriake. /tesheshi.com/
