Protesta e djeshme e opozitës i çoi në fund njerëzit te oborri i Ministrisë së Brendshme, ku arti kiç i kësaj qeverie dhe i shtetarëve të saj të ngrefosur ka patur si kulm të vetin një bunker të shëmtuar. Zemërata e të vuajturve, e të nëpërkëmburve, e të pakompensuarve, e të tallurve, e të grabiturve, e të burgosurve për një faturë, e të flakurve në rrugë nga kasta e re e punëdhënësve dhe e punëzënësve, i vuri flakën këtij bunkeri. E ndezi zjarr përmes duarve të atyre që i sheh në të tilla akte kudo ku ka protesta, te ne apo jashtë, aty ku qytetërimi i sotëm lulëzon apo lëngon.
Përqeshësit e zjarrvënësve të bunkerit duhet të sjellin në mendje 21 janarin, me rreshtat e para të të vënëve para kryeministrisë që ishin të njëjtët njerëz, të veshur keq, të pakollarisur, të ardhur nga periferia, të pashkolluar, të drobitur mendërisht e fizikisht. Vënësit në lojë të protestës së opozitës duhet të kujtojnë makinat e djegura po atë 21 janar, kryeqytetin e terrorizuar që një javë më herët, shkatërrimin e shurrosjen që lanë si shenjë “rilindasit” e rinj. Para se të nënqeshin me ironi duhet të kujtojnë se baballarët e tyre zbritën me opinga nga mali në ‘44-ën, për t’u vënë fshesën të kamurve të Tiranës dhe për t’u rehatuar në banesat e tyre të grabitura.
Dërrmimit moral të protestës opozitare i ndihu një dorë shkruesish që u erdhi zogu në dorë. Bunkeri në zjarr qe dhurata më e mirë për ta, qe litari ku ata u kapën dhe një herë tjetër në kacavjerrjet e tyre të pafundme. Për parime na i shitën dhe kësaj radhe inatet dhe interesat e tyre personale ata që mungesa e parimeve i çon sa majtas aq edhe djathtas, në kërkim të pushtetlëpirjes së re, në kërkim të shitjes së re të opinionbërjes.
E ç’dëm bënë ato flakë që e mbështollën bunkerin krahasuar me zjarrin që u ka ndezur nën këmbë qeverisja njerëzve?!
A mund të vihen në një peshore një bunker në zjarr dhe një Shqipëri në zjarr, edhe pse flakët e këtij të fundit nuk shihen por djegin pa fund?
A mund të ketë ngjashmëri mes inatnxjerrjes përmes djegies së një bunkeri e ca xhamave të thyer dhe zullumit e batërdisë së qeverisjes?
Ç’zjarr bën dëm më shumë, ai i bunkerit, apo ai i qeverisjes nëpërmjet palmave, ekspozitave të kryeministrit, pemëve të ndriçuara të fundvitit, përmes futjes së duarve në xhepat e qytetarëve sa herë që pushteti, e jo shteti, mbetet keq për para?
Ç’tym nxin më shumë, ai që dilte prej frëngjisë së bunkerit, apo ai që del prej frëngjive të godinave të “rilindjes”, ku mendjendriturve “rilindas” u mjaftuan veç dy vite për t’u dalë boja?
Që njerëzve të mos u humbasë shpresa, që qesëndia e kryeministrit të mos shpërfaqet me ecjen në këmbë hijerëndë bulevardit, e që makutët e qeverisjes së sotme të kujtojnë se ora e keqe do trokasë dhe për ta, më mirë një bunker në flakë se një zjarr që na djeg përditë e pa e kuptuar! /tesheshi.com/
