Kjo breshkë e famshme pëlqen të kalojë kohë në kopsht duke kullotur, duke bërë një banjë të freskët ose duke fjetur nën pemë. Në moshën 190-vjeçare, Jonathan mban gjithashtu Librin e Rekordeve Botërore Guinness si kafsha më e vjetër e gjallë. Ai jeton në territorin britanik te ishulli i Shën Helenës në brigjet perëndimore të Afrikës. Si “simbol” i ishullit ai do të festojë ditëlindjen nga sot e deri të dielën.
Jonathan-i i përket llojit të breshkës gjigante të Seychelles (Aldabrachelys gigantea hololissa) dhe jeton me tre breshka të tjera gjigante – Davidin, Fredin dhe Emën në rezidencën e guvernatorit në Shën Helena. Kujdestari i Jonathan-it, me të cilin kanë të njëjtin emër, Joe Hollins, thotë se çiftëzimi me Emën ka qenë një nga aktivitetet e tij të preferuara. Por ndërsa ai rritet, është bërë një “zotëri plak dembel” që shkon në rrugën e tij.
Ishulli prej 121 kilometrash katrorë me gati 4500 banorë ka qenë shtëpia e kësaj breshke të ëmbël që nga viti 1882. Rreth 60 vjet më parë Napoleoni ishte internuar në këtë ishull, ku edhe vdiq. Breshka ishte një dhuratë për britanikun Sir William Grey-Wilson, i cili më vonë shërbeu si Guvernator i Shën Helenës (1890 – 1897). Që atëherë, Jonathan-i ka jetuar në kopshtin e rezidencës së guvernatorit dhe ka parë mbi tridhjetë guvernatorë që hyjnë dhe dalin nga pallati.
Meet Jonathan, a 187-year-old tortoise who has lived through two world wars and 39 US presidents 🐢 pic.twitter.com/VtmQkjrDkN
— BuzzFeed News (@BuzzFeedNews) March 29, 2019
Tejkalimi i çdo jetëgjatësie
Askush nuk e di datën e saktë të lindjes së Jonathan-it, por një letër historike së bashku me një fotografi vërtetojnë se ai është të paktën 190 vjeç. Letra nga viti i mbërritjes së breshkës tregon se ajo mbërriti atje tashmë si një “kafshë e madhe”. Gjithashtu nga një fotografi e bërë në ishull midis 1882 dhe 1886 mund të thuhet ae nga diametri i guaskës se kur ai mbërriti, ishte plotësisht i rritur. Ekspertët besojnë se kjo është e barabartë me të paktën 50 vjet jetë për breshkat. Hollins thotë se në realitet jetëgjatësia mesatare e kësaj specie llogaritet në 150 vjet, por Jonathan ka tejkaluar të gjitha rekordet. Për shumë dekada, breshkat gjigante ishin një lloj delikatesë, veçanërisht për marinarët, të pasura me lëndë ushqyese. Ishte e lehtë t’i kapje dhe t’i grumbulloje në kuvertë, shton ai.
Që nga lindja e tij (përllogaritur 1832) Jonathan u ka mbijetuar luftërave botërore, 8 monarkëve të fronit britanik dhe 40 presidentëve të SHBA. Lindja e saj i paraprin shtypjes së pullës së parë postare (1840), ndërtimit të rrokaqiellit të parë (1885) dhe përfundimit të Kullës Eifel (1887). “Për ne, Jonathan është një simbol i këmbënguljes dhe mbijetesës. Ai ka parë luftëra dhe epidemi që vijnë e shkojnë, perandori të ngrihen dhe bien, edhe nëse ai nuk e di vetë”, thotë Hollins. “Kjo na jep shpresë se diçka mund të mbijetojë në planetin tonë pavarësisht brutalitetit të njerëzimit.”
Hollins ka dymbëdhjetë vjet që kujdeset për Jonathan-in, i cili peshon rreth 180 kilogramë, në mënyrë që ai të marrë vitaminat, mineralet dhe elementë të nevojshëm. Një herë në javë, ai e llaston duke e ushqyer me produktet e tij të preferuara si tranguj, marule, karrota, mollë, banane dhe gujava.
“Unë e dua atë, por kur bëhet fjalë për dashurinë reciproke, unë jam realist. Unë jam vetëm një shpërndarës ushqimi”, thotë ai. Kjo breshkë e ëmbël tani është e verbër si dhe ka humbur shqisën e nuhatjes, por dëgjimi i saj është ende i shkëlqyer. Sipas veterinerit Hollins, Jonathanit i pëlqen të kalojë kohë me njerëzit, duke i lënë ata ta përkëdhelin dhe madje të bëjnë një foto me të.
Autoritetet e turizmit të ishullit kanë planifikuar festime për nder të tij, ku vizitorët do të marrin një certifikatë zyrtare përkujtimore që mban gjurmën e Jonathan-it dhe të nënshkruar nga guvernatori. Ata që dëshirojnë mund të shijojnë edhe momente të përditshme nga jeta e Jonathan-it përmes një programi transmetimi të drejtpërdrejtë. /tesheshi.com/
