Pritësi: Italia
Skuadra: 24
Formati: Faza në grup, faza e eliminimit, finalja
Ndeshje: 52
Golat: 115
Kampion: Gjermania Perëndimore
Nënkampion: Argjentina
Këpuca e Artë: Salvatore Schillaci (Itali)
Sfondi
Kupa e Botës 1990 në Itali ishte e para për shumë njerëz dhe e fundit për disa.
Nga pikëpamja politike dhe gjeografike, ishte Botërori i fundit në të cilin luajti Gjermania Perëndimore, e cila u bashkua me Gjermaninë Lindore disa muaj pas përfundimit dhe vazhdoi të luante me emrin Gjermani.
Në Kupën e Botës u shfaq për herë të fundit edhe Bashkimi Sovjetik, i cili u shpërbë një vit më vonë, si dhe Kombëtarja Jugosllave, e cila u pasua gjithashtu me ndarje të ndjekur nga luftëra të përgjakshme.
Kombëtarja jugosllave me Ivica Osim në stol u mund nga Gjermania Perëndimore 1:4 në fazën e grupeve, por pas fitoreve ndaj Kolumbisë 1:0 dhe Emirateve të Bashkuara Arabe 4:1 u kualifikua për në fazën e 16-të, ku. me paraqitje të shkëlqyer të dyshënuesit Dragan Stojkoviç, pas kohës shtesë mposhtën Spanjën me 2:1.
Megjithatë, në çerekfinale, ata nuk arritën të kalonin Argjentinën.
Edhe pse në pjesën më të madhe të ndeshjes luajti me më pak futbollistë, Jugosllavia arriti të mbante një gol ndaj skuadrës së drejtuar nga Diego Maradona (0:0), por dështoi në penallti.
Italia ishte ndër favoritët për të fituar turneun, së bashku me Argjentinën, Anglinë dhe Gjermaninë Perëndimore, ku shkëleu Toto Schillaci me golat e tij.
Debutuan Kosta Rika, Republika e Irlandës dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, Egjipti dhe SHBA u rikthyen në Botëror pas një mungese të gjatë, por mungoi ish-finalistja Franca, e cila nuk u kualifikua në turneun final.
Turneu filloi me një nga surprizat më të mëdha në histori, siç tashmë në Katar, ku Arabia Saudite, me paraqitje të dobëta në Botërorët që ka marrë pjesë, mundi Argjentinën me Leo Messin.
Atë kohë, Kameruni, i cili luajti Botërorin e dytë në histori, mposhti 1:0 pikërisht Argjentinën, e cila vinte si kampione bote në fuqi me Maradonën.
Skuadra nga Afrika më pas mundi Rumaninë dhe kaloi në fazën e eliminimit.
Ndërsa Argjentina vazhdoi ende, si një nga skuadrat më të mira, pasi paçka disfatës me skuadrën modeste afrikane, arriti të mundë Brazilin në çerekfinale me një gol të Caniggia-s nga fundi i ndeshjes. Kështu, Argjentina do shkonte deri në finale.
Të dyja gjysmëfinalet u vendosën me goditje dënimi, në të cilat italianët mikpritës përfunduan me lot (3:4 kundër Argjentinës), dhe anglezët humbën ndaj Gjermanisë Perëndimore (3:4).
Finalja nuk ofroi shumë, pasi të dyja skuadrat luajtën në mbrojtje.
Argjentinasi Pedro Monzon u bë futbollisti i parë që merr karton të kuq në finale.
Pavarësisht se kishte më shumë lojtarë në ndeshje, Gjermania Perëndimore nuk arriti të kërcënonte portën e Argjentinës dhe golin e vetëm e shënoi në minutën e 85-të nga penalltia.
Gjermania Perëndimore u bë skuadra e tretë, pas Brazilit dhe Italisë, që fitoi tre herë titullin kampion bote.
Anët e mira
Franz Beckenbauer u bë personi i parë që fitoi titullin e Kupës së Botës si kapiten dhe trajner i Gjermanisë.
Kameruni ishte vendi i parë afrikan që luajti në çerekfinale të Kupës së Botës.
Anët negative
Turneu pa një taktikë mbrojtëse, me shumë pasime mbrapa dhe mbajtjen e topit me qëllimin për të “vjedhur” kohën.
Në këtë kampionat janë parë pak gola, vetëm 2.21 për ndeshje.
Në turne u shfaqën 16 kartonë të kuq, më së shumti deri në atë kohë. /tesheshi.com/
