Pritësi: Meksika
Skuadra: 24
Formati: Faza në grup, faza e eliminimit
Ndeshje: 52
Golat: 132
Kampion: Argjentina
Nënkampion: Gjermania Perëndimore
Këpuca e Artë: Gary Lineker (Angli)
Sfondi
Meksika u bë vendi i parë që priti Kupën e Botës për herë të dytë, pasi Kolumbia, e cila fillimisht u zgjodh si mikpritëse, vendosi të tërhiqej nga organizimi katër vjet përpara turneut, duke përmendur arsye të natyrës financiare.
Kanadaja, SHBA-ja dhe Meksika u futën në garë dhe FIFA vendosi të presë Meksikën.
Me rritjen e popullaritetit të turneut në nivel global, numri i ekipeve pjesëmarrëse në kualifikuese u rrit në 121. Afrikës dhe Azisë iu dhanë dy vende të tjera në finale, ndërsa Evropa kishte 14 dhe Amerika e Jugut katër.
Kanadaja, Danimarka dhe Iraku bënë debutimin e tyre në ËC, ku suprize që Danimarka, e cila afroi një futboll fatnastik.
Diego Maradona, i cili ishte 25 vjeç, drejtoi Argjentinën dhe luajti çdo minutë të Kupës së Botës, duke shënuar pesë gola dhe duke regjistruar po aq asistime.
Danimarka pati një debutim të jashtëzakonshëm. Ajo i fitoi të tre ndeshjet në fazën e grupeve, por u eliminua në turin e dytë kundër Spanjës.
Në turin e dytë u eliminuan edhe kampionët aktualë, italianët, nga Franca në raundin e dytë.
Francezët, ashtu si Belgjika dhe Mekskia, arritën në çerekfinale pas goditjeve të penalltisë.
Ndeshja e katërt çerekfinale mes Argjentinës dhe Anglisë nuk u vendos pas 90 minutash lojë, por emocionet ishin në kulmin e tyre. Golin e parë, me sa duket, Maradona e shënoi me kokë, e më vonë doli se kishte përdorur edhe dorën.
Goli i dytë, i shpallur goli i shekullit, u shënua nga Maradona duke vrapuar nga gjysma e fushës dhe duke dribluar pesë futbollistë anglezë dhe më pas duke mposhtur portierin. Ishte një fitore e madhe për Argjentinën, veçanërisht me kujtimet e freskëta të Luftës së Falklands të vitit 1982 midis dy vendeve.
Ndërkohë, Brazili që po aq magjik si katër vite më parë në Spanjë, por po ngjashëm u eleminuar dramatikisht nga Franca me Platininë, pas penalltive. Ekipi i Gjelave jetontë momentin më të mirë të tij, por pa mundur të shkonte më tej.
Argjentina në finale u ndesh me Gjermaninë Perëndimore dhe pas epërsisë 2:0 fitorja dukej e sigurt. Por gjermanët barazuan. Gjashtë minuta pas kohës, Maradona krijoi mundësinë e përsosur për Jorge Burruchaga, i cili shënoi për t’i dhënë Argjentinës titullin e dytë të Kupës së Botës.
Anët e mira
Performanca mjeshtërore nga Diego Maradona.
Paraqitja debutuese e Kanadasë, Danimarkës dhe Irakut.
Lindja e “Valës Meksikane”.
Anët negative
Polemika rreth zgjedhjes së mikpritësve. /tesheshi.com/
