“E bukura dhe Bisha”, është thjesht versioni përrallizues i një historie të vërtetë, e cila ka lidhje me jetën e Petrus Gonsalvusit, një njeri nga ishujt Kanarie i cili vuajti nga një sëmundje që i jepte pamjen e një kafshe për shkak të fytyrës leshatore.
Pra, historia e një të bukure që po martohej me një bishë, nuk është produkt imagjinate. Kjo histori u botua së pari në 1740 në Francë. U shkrua nga një shkrimtar me emrin Gabriel Susan de Ville, sipas ngjarjeve dhe karaktereve të vërteta.
Bisha i vërtetë e kësaj historie është një njeri i quajtur Petrus Gonsalvus, i lindur në 1537 në ishujt Kanarie, i cili ka vuajtur nga hypertrichosis, apo sindromi ujk – një sëmundje e panjohur më parë dhe e pashërueshme.
Kur ishte vetëm 10 vjeç, Gonsalvusi u mbyll në një kafaz dhe u dërgua në Francë si një dhuratë për kurorëzimin e mbretit Henry II. Megjithëse ishte i mbyllur në një bodrum dhe u trajtua vërtet si një kafshë, apo ndryshe bishë, mjekët konkluduan se ishte një njeri, veç me një pamjeje të pazakontë, si shkak i sëmundjes. Nga këtu, gjërat filluan të ishin në favor të Gonsalvusit.
Mbreti vendosi t’i jepte arsim. Edhe pse monarku nuk kishte shpresa të mëdha te bisha, Gonsalvusi provoi të jetë një nxënës i mirë i cili është i pa shumë vështirësi arriti të mësojë disa gjuhë të huaja, e deri dhe kortezialitetet e shoqërisë së lartë. Ai arriti të bëhej anëtar i respektuar i Pallatit Mbretëror, që do të thoshte se merrte të gjitha privilegjet e aristokracisë së atëhershme.
Pas vdekjes së Harry II, fronit francez u zu nga Mbretëresha Catherine di Medichi, gruaja e tij, e cila ishte një person me natyrë serioze.
Ajo krijoi planin e martesës së Gonsalvusit dhe zëra në pallat thonin se mbretëresha ishte kurioze të shihte se çfarë do të rridhte nga martesa e kësaj “kafshe” me natyrë njerëzore; se a do kishin dhe fëmijët e tij të njëjtin fat në shëndet, duke vuajtur ose jo nga hypertrichosi.
Planet e Mbretëreshës përfundimisht u realizuan. Gonsalvusi u martua me një vajzë që ishte kujdestarja e një murgu dhe kaloi 40 vjet me të në një martesë gjatë së cilës u lindën shtatë fëmijë.
Kjo, megjithatë, nuk ishte fundi i sfidave të Gonsalvusit. Katër prej fëmijëve të tij vuanin nga një sindrom i krimbit, e përafërsisht me të njëjtën pamje. Kështu që dhe pasardhësit e tij përjetuan një fat të ngjashëm. Shumica e fëmijëve të tij u dërguan si dhuratë fisnikërisë dhe trajtoheshin si kafshë shtëpiake e jo si njerëz.
Edhe pse ata jetuan të qetë dhe zyrtarisht kishin një status të mirë social, Gonsalvusi dhe familja e tij nuk u trajtuan plotësisht si njerëz. Petrus Gonsalvus vdiq pa vajosjen e fundit të priftit. Pra, edhe Kisha nuk e njohu për njeri. /tesheshi.com/
