Nga Nada Dosti
Eligerta Drizari Bardhi është një vajzë e zakonshme, por njëherësh një grua plot vullnet dhe ambicie, aktive dhe punëtore.
Takohemi në Elbasan në një ditë qershori, kohë fushate. E qeshur, e dashur …gati si për të ma thyer atë sterotipin tim që kam për femrat në politikë, që zakonisht burrërohen në kuptimin jo pozitivtë fjalë.
“E po, ndoshta i duhet pak ëmbëlsi ballokumeje politikës së këtij qyteti”, mendoj me vete. Flet dhe shpjegohet plot elokuencë dhe çiltërsi dhe e imagjinoj teksa mban fjalime ndërgjegjësuese në mediume të rëndësihme.
Ndoshta shumë nuk e njohin dhe do donin të dinin më shumë për këtë muslimane e cila kandidon si anëtare e Këshillit Bashkiak në Elbasan.
E lindur dhe banuese në këtë qytet, ajo ka përfunduar studimet e larta me sistemin 4-vjeçar në vitin në degën Gjuhë-Letërsi. Më pas Master Shkencor në Gjuhësi me rezultate të shkëlqyera, ku temë masterika patur një kombinim interesant të fushës së gjuhësisë dhe medias, të titulluar: “Gjuha e reklamave dhe gjuhësia e gënjeshtrës”, së cilës i kushtoi gati 2 vite punë dhe u vlerësua me pikët maksimale.
Eligerta ka njohuri shumë të mira në gjuhë të huaja si italisht, anglisht dhe spanjisht. Ajo është aktive duke marrë pjesë herëpashere në konferenca dhe trajnime të shumta sidomos në fushën e mësuesisë, të nxënurit, nxënësit me aftësi të veçanta etj.
Gjatë viteve të studimit ka qenë e angazhuar gjithashtu me gazetën studentore dhe ka marrë pjesë si prezantuese e moderatore për aktivitete të hapura të qytetit. Pas studimeve është angazhuar në shoqata të ndryshme ku dhe ka kultivuar pasionin për aktivizmin.
Eligertë e dashur, të gjithë e dijmë se në vendin tonë paragjykimet nisin që nga fakti i të qenurit grua, më pas grua në politikë, më pas grua familjare dhe në politikë, dhe sikur të mos mjaftonin të gjitha këto qëllon të jetë dhe muslimane e konvertuar dhe me mbulesë. Na flisni pikërisht pak si fillim për rrugëtimin tënd drejt Islamit, mbulesën dhe sfidat e ndryshme me të cilat je përballur…
Vënia e shamisë nga ana ime për të gjithë ata që më njihnin, veçanërisht për prindërit dhe familjarët ishte një vendim që nuk u prit edhe aq mirë, sepse kishin frikë se me këtë hap që po hidhja do të mbylleshin të gjitha dyert për punësim dhe karrierë. Duke marrë parasysh këtu dhe faktin se vij nga një familje e krishterë.
Pasi përfundova me sukses studimet, filluan përpjekjet titanike për të gjetur një punë në profesion. I ndoqa të gjitha proçedurat në plotësimin e dokumentacionit vit pas viti, por përsëri asgjë. Edhe pse kam punuar në organizata jo-fitimprurëse, vazhdova të këmbëngulja përsëri për një punë në profesion, sepse e dua atë. Në verën e vitit 2017 iu drejtova me një letër kryeministrit Rama, ku i parashtroja të gjithë çështjen time përsa i përket pamundësisë për t’u punësuar në profesion. Vërtet që guxova, shpresova dhe nuk hoqa dorë.
Brenda pak kohësh më kontaktoi vetë zonja Nikolla. Më pas u kontaktova nga drejtoresha e Drejtoria Arsimit Rajonal në Elbasan dhe brenda pak kohësh mu ofrua një vend pune si ndihmës/mësuese, të cilën e pranova menjëherë sepse e dashuroj profesionin tim.
Letrën time të falenderimit, kryeministri e përzgjodhi si letrën e javës dhe kjo ishte një vlerësim goxha i madh për mua.
Fjala ishte forca ime e vetme dhe ajo nuk ra në vesh të shurdhët.
Gjatë gjithë kësaj kohe përpjekjesh, shamia nuk më është paraqitur të paktën në mënyrë të drejtëpërdrejtë si problem për punësimin tim, por mungesa e vendeve të punës. Megjthëse ne jetojmë në Shqipëri dhe jemi të vetëdijshëm të gjithë se paragjykimet në lidhje me shaminë në të vërtetë ekzistojnë.
Besoj se shumë mund të jenë të interesuar të dijnë se si lindi kjo ide për t’u përfshirë në politikë me kandidaturën në fjalë…
Përfshirja ime në këtë fushatë erdhi si rezultat i një propozimi që më është bërë për të kandiduar për anëtare e Këshillit Bashkiak Elbasan.
Natyrisht që e mendova dhe e peshova mirë këtë propozim dhe pranova sepse besoj se vetëm duke u perfshirë në një angazhim dhe përgjegjësi të tillë mund të kesh mundësinë për të bërë punë të mira dhe për të qenë e dobishme për shoqërinë. Të tjerë ndjekin forma të tjera për të dhënë kontributin e tyre, ndërsa unë zgjodha këtë duke pranuar ftesën që m’u ofrua. Në fund të fundit ky propozim në vetvete ishte një vlerësim për mua.
Një vlerësim të cilin e quaj si një rrugëtim të vështirë gjatë të cilit synoj të bëj më të mirën e mundshme, të jap maksimumin dhe të përfaqësohem sa më denjësisht.
A ke pasur ndonjë model frymëzimi?
Që të jem e sinqertë, personi i parë që më shkoi ndërmend kur ma bënë këtë propozim ishte Albina Nanaj Ferko (anëtare e Këshillit Bashkiak Tiranë) sepse me sa kam njohuri është e para muslimane me shami e cila është angazhuar në një drejtim të tillë.
Ndërsa si një model që më frymëzon përmes modelit që përcjell, është kryeministri i Kanadasë Justin Trudeau, për qëndrimin e tij mendj hapur si dhe për politikat sociale sidomos ato pro emigrantëve dhe në përkrahje të tyre.
Gjithashtu, shpresoj që në të ardhme të jem unë një shembull frymëzimi dhe motivimi për shumë vajza të tjera të cilat dëshirojnë të angazhohen në politikëbërje. /tesheshi.com/
