Lulzim Basha ka qenë pak më i qartë për mënyrën se si u përfshi në politikë, gjithnjë duke marrë të mirëqenë se ajo që thotë është e vërtetë. Në emër krejtësisht i padëgjuar deri në pranverë të 2005-ës, pak muaj para zgjedhjeve të korrikut të atij viti, ai u shfaq në Komitetin e Orientues Politik të PD-së(KOP), një lloj “gjaku i ri” që pati efekt përcaktuar në rikthimin në pushtet të demokratëve pas tetë vitesh në opozitë.
Për të ka ekzistuar versioni se te PD e solli e bija e Berishës, Argita, njohur në rrethana të angazhimeve të tyre në Kosovë, me UNMIK-un, por Basha ofron tjetër version.
Sipas tij, angazhimet në PD i ka patur që 16 vjeç.
“Rrugëtimi im ka nisur njëkohësisht me Partinë Demokratike. Unë kam qenë i pranishëm në ditët e para, para themelimit dhe pas themelimit të Partisë Demokratike, sigurisht me qindra qytetarë të tjerë të Tiranës, me të afërm të mi, me shokë të mi në mitingjet apo takimet që organizoheshin tek Qyteti Studenti.
Dhe s’jam ndarë në asnjë moment, edhe kur kam qenë jashtë domethënë, edhe fal faktit që vija në mënyrë të rregullt, i mbaja kontaktet me Partinë Demokratike, me drejtuesit e Partisë Demokratike. E kanë thënë edhe ata që ndoshta sot ndodhen në pozita antagoniste për arsyet e tyre personale, e kanë pohuar edhe publikisht edhe në media që rrugëtimi im është i vjetër sa Partia Demokratike.
Sigurisht kam qenë 16 vjeç, nuk kam qenë as në zgjedhjet e 91-shit, as në zgjedhjet e 92-shit, nuk kam votuar dot. Po në zgjedhjet e 92-shit kam qenë i vetmi vëzhgues zyrtar i licencuar nga Komisioni Qendror i Zgjedhjeve, i pranishëm në KQZ nga ku merrja në orët e fundit në darkë vonë të dhënat që vinin nga zëvendëskryetari i KQZ-së që ishte nëndrejtori i shkollës ‘Sami Frashëri’ dhe ishte përfaqësuesi i PD-së në komision.
Certifikimin e kisha nga një institute holandez i mbrojtjes të të drejtave të njeriut, Johanes Vir Foundations of Human Rights. Kisha veshur një xhaketë që ia kisha marrë tim eti, kisha vënë një kravatë për herë të parë 17 vjeç, s’kisha të drejtë të votoja më 22 mars, se mbushja 18 në 12 qershor, kështu që nuk votoja dot.
Dhe futesha aty, serioz, me këtë bexhin këtu dhe nuk më fliste njeri. Dhe merja të dhënat, se ishte sistem mazhoritar. Ata i përcjellnin rezultatet me telefonata dhe nga aty i telefonoja në Partinë Demokratike, në zyrën e kryetarit të Partisë Demokratike ku ishin të mbledhur të gjithë. Ishte Berisha, ishin të gjithë aty domethënë, doli filani, doli fisteku, fitoi filani, fitoi fisteku. Kjo pra sa i takon angazhimit tim politik, ka qenë i pandarë interesi për angazhim. Pastaj kur vjen fjala për angazhimin aktiv, është diçka tjetër.
Futja ime në PD nga Argita Malltezi, siç thonë, është një nga ato stigma të investuara fillimisht nga kundërshtari politik. Jo, nuk është e vërtetë. Gjithçka që kam thënë besoj demonstron të kundërtën. Në fakt, Argitën për herë të parë e kam takuar në Kosovë në verën e vitit 2000.
Ndërkohë që Sali Berishën e njoh që nga 91-shi. Jo thjesht e njoh, por kemi pasur me dhjetëra raste, takime, kontakte, e njoh personalisht.
Pati një përpjekje që të përfshihesha që në 2003-in, ishte gara për bashkinë e Tiranës, por doli Spartak Ngjela kandidat dhe në fakt dhe unë nuk kam pasur në atë moment, nuk e kam parë veten time të gatshëm për t’u përfshirë. Isha në një farë mase me angazhimet e mia të plota dhe kulmuese në kuadër të punës që bëja në UNMIK.
Dhe momenti i dytë ka qenë një vit më pas 2004, ku zoti Berisha dhe miq të tjerë Besnik Mustafaj, e të tjerë më thanë që po përgatisnin Komitetin e Orientimit të Politikave, një model i suksesshëm edhe në vende të tjera, për një infusion rinie dhe ekspertize kryesisht perëndimore në PD. Njëfarë qarkullim i stimuluar i elitës, apo më mirë të themi një injeksion elite në PD”, tha Basha në një intervistë televizive.
Megjithatë, pompimi që iu bë nga Berisha si figurë qendrore në PD, duke iu besuar dhe poste të rëndësishme ministrore, nuk ishin në sinkron me kapacitetet që ofronte Basha, tejet të dobëta duhet thënë, politike dhe teknokratike bashkë. /tesheshi.com/
