Prita u bë në agim. Pak më parë, i vetmi tingull në pyllin e ftohtë Klooga, 40 kilometra në perëndim të kryeqytetit të Estonisë, Talin, ishte një gërhitje e ulët që vinte nga disa krahë të kamufluar të tendës.
Por vetëm pak sekonda pasi zjarri i automatikut ndërpreu gjumin e tyre, disa luftëtarë u hodhën nga strehimoret e tyre të improvizuara për t’u hakmarrë. Gjuhët flakëruese nga pushkët e tyre ndriçonin pyllin ende të errët, ndërsa tymi blu dilte nga një bombë, e hedhur për të penguar armikun të gjente një mënyrë për të depërtuar.
Brenda pak minutash beteja mbaroi. Është një ushtrim. Luftëtarët numerikisht superiorë nuk arritën të mposhtin kundërshtarin, ndaj Kaia, një llogaritare që la foshnjën e saj të vogël në shtëpi për fundjavë, është e kënaqur me stërvitjen.
“Ishim mjaft mirë. Qëndruan të qetë dhe mbajtëm pozicionin tona,” tha ajo si vullnetare e Ligës së Mbrojtjes të Estonisë (EDL).
Shtetet baltike – Estonia, Letonia dhe Lituania – po përgatiten për të njëjtën gjë. Kufiri i përbashkët me Rusinë dhe historia e dhimbshme e pushtimit sovjetik që filloi në vitet 1940 dhe që solli, ndër të tjera, deportime dhe burgosje të qindra mijëra qytetarëve, i shtyu të tre vendet t’i bashkoheshin NATO-s pas 90 viteve të rifitimit të pavarësisë.
Kjo i ka shtyrë ata të adoptojnë një qasje të gjerë shoqërore ndaj mbrojtjes, e cila kohët e fundit është dëshmuar shumë e rëndësishme, pasi Rusia nisi fushatën e saj të parë të dezinformimit në rajon. Askund nuk është më e dukshme kjo se në Estoni, ku rreth 15,000 qytetarë të thjeshtë, si Kaia, kalojnë disa fundjavë në vit në stërvitje, duke u trajnuar për luftën guerile si anëtarë të EDL.
Vetëm 7000 ushtarë aktivë
Ndërsa Rusia sulmoi Ukrainën në shkurt, frika në rritje se rajoni i Balltikut mund të jetë objektivi i radhës i Kremlinit ka nxitur mijëra qytetarë të aplikojnë gjithashtu për trajnim.
“Ne nuk jemi rezervistë. Ne nuk jemi një ushtri e rregullt”, tha 20-vjeçari Henry, një nga pjesëmarrësit në ‘pritën’ në pyllin e Klooga-s, i cili punon në marketing. Ashtu si shumica e të tjerëve, Henry gjithashtu nuk dëshiron të zbulojë mbiemrin e tij si një masë paraprake sigurie.
“Ne jemi burra dhe gra të zakonshme estonezë, të gatshëm të derdhim gjakun tonë në fushën e betejës për çdo centimetër që një pushtues potencial do të donte të vidhte nga vendi ynë,” tha ai.
Estonia e merr seriozisht mbrojtjen e popullsisë së saj prej 1.3 milionë banorësh. Buxheti i tyre i mbrojtjes është proporcionalisht i treti më i madh në mesin e vendeve të NATO-s, dhe megjithëse kanë vetëm 7,000 trupa aktive, aftësitë e tyre mbrojtëse dhe parandaluese forcohen më tej nga rezervistët dhe anëtarët e EDL, të cilët janë forcat vullnetare më të mëdha në rajon.
Në fillim të vitit 2022, këto forca numëronin rreth 15.000 pjesëtarë, të cilëve u duhet shtuar edhe 10.700 persona të tjerë nga organizatat rinore dhe Lidhja e Mbrojtjes së Gruas, të cilat ofrojnë mbështetje për njësitë luftarake. Bëhet fjalë për rreth 2 për qind të popullsisë dhe që kur Rusia agresoi Ukrainën më 24 shkurt, organizata ka marrë rreth 2000 aplikime të reja për anëtarësim.
Shumica e anëtarëve nuk paguhen, ndërsa Ministria e Mbrojtjes financon trajnimin e tyre dhe i furnizon me armë.
“Unë me të vërtetë besoj se estonezët do të merrnin armët kundër pushtuesve rusë,” tha Lauri Abel, zëvendëssekretar i Ministrisë së Mbrojtjes, një ish-komandant EDL në Talin.
“Ata janë lidhja midis forcave të armatosura dhe shoqërisë. Ata janë kudo, punojnë në kompani të ndryshme. Ata sjellin një frymë mbrojtëse në shoqëri,” tha ai. /tesheshi.com/
