Angela Merkel ka qenë kancelare e Gjermanisë prej 10 vjetësh dhe tashmë vendimi për një mandat tjetër duket se e ka vënë në dilemë. Ajo duhet të vendosë nëse do t’i drejtojë konservatorët edhe për zgjedhjet e ardhshme të përgjithshme të vitit 2017.
Vendimi duket të jetë tërësish i saji, pasi, pavarësisht disa rebelimeve, nuk ka asnjë shans që atë ta largojnë.
Ka shumë pak sfida në rrugën e kancelares. Ministrja e Mbrojtjes, Ursula von der Leyen, që dikur shihej si pasuese e Merkel, tashmë ka probleme të vetat.
Aleati i koalicionit, Sigmar Gabriel, është një figurë popullore, por edhe kështu, socialdemokratët e tij thonë se nuk ka kuptim të vendosësh kandidat një figurë që është pas në sondazhe.
“Eshtë e vështirë të fitosh kundër Merkel”, thonë analistët në Gjermani. Ka nga ata që spekulojnë se rreziku vjen nga ministri i Financave, Schaeuble. Thuhet se të dy kanë një marrëdhënie të thartë mes tyre pasi Merkel ia humbi shanset të bëhej kancelar një dekadë më parë.
Politika e tij e egër ndaj Greqisë u pa me simpati brenda vendit.
Thuhet se Merkelit i leverdiste ta kishte Shojblen “policin e keq” të Qeverisë, por ministri i Financave është i qartë se dëshiron pushtet real, e ka kërcënuar publikisht se më mirë jep dorëheqjen sesa të veprojë kundër parimeve të tij.
Mirëpo, nuk ka asnjë provë se Shojble po përgatit komplot.
Kështu, rruga e Merkel për një mandat të ri duket pa sfida. Imazhi i saj nuk u dëmtua nga kriza greke. Madje, gjermanët ndjehen krenarë me të. “Ajo shihet si një meaxhere krizash”, thonë analistët.
Fokusi i saj për kompromis admirohet në Gjermani, ku sistemi politik vlerëson konsensusin.
Kjo pikë e fortë ndonjëherë e përfshin atë në telashe, si kur u akuzua se mbylli sytë përpara abuzimeve të qeverisë egjiptiane me të drejtat e njeriut për të nxitur marrëdhëniet dypalëshe.
Por, nëse kriza greke e problemet e politikës së jashtme nuk e “rrëzuan” kancelaren, në Gjermani së fundmi është hapur kriza më e re e emigrantëve.
Në vend janë shtuar ankesat për burimet e mëdha që po shpenzohen për azilkërkuesit dhe janë shtuar edhe sulmet mbi strehat e tyre.
Merkelit tashmë i duhet të qetësojë druajtjen e brendshme dhe të arrijë një zgjidhje të qëndrueshme europiane, nga ana tjetër.
Azilkërkuesit janë e vetmja sfidë në rrugën e Merkel drejt zgjedhjeve të reja dhe lind pyetja nëse ajo do të rifitojë mbështetjen politike që i nevojitet për të tejkaluar problemet e mëdha që priten në vjeshtë.
Pjesa më e madhe e aplikimeve për azil në Gjermani vijnë nga vendet e Ballkanit. Në vitin 2015, janë 28.000 kërkesa për azil nga shqiptarët e ka një rritje me 500 për qind nga vende si Shqipëria, Serbia e Kosova.
Në këtë kuadër duket edhe nisma e kancelares për bashkëpunimin e vendeve ballkanike, të cilat i uli në tryezë dhe u dha “detyrat” për të koordinuar përpjekjet për projekte të përbashkëta.
Në Berlin u fol për bashkëpunimin ekonomik në parim mes 6 vendeve të Ballkanit: Shqipëri, Kosovë, Serbi, Maqedoni, Mali i Zi dhe Bosnjë Hercegovina. Vendet ranë dakord që me ndërmjetësimin e Gjermanisë do t’i drejtohen Bashkimit Evropian me projekte të përbashkëta rajonale ku do të kërkohen financime.
Samiti i Vjenës që mbahet në 27-29 gusht, është i dyti që mbahet me nismën e kancelares gjermane Merkel.
Merkel vizitoi edhe Tiranën e Beogradin pak javë më parë, në dy ndalesa historike në kryeqytetet ballkanike, ku mesazhet ishin të qarta. Nuk ka pranim të kërkesave për azil nga vendet e Ballkanit në Gjermani, dhe se vendet duhet të bashkëpunojnë për një të ardhme më të mirë për qytetarët e tyre. /tesheshi.com/
