Autopsitë tragjike të grave në Ukrainë

Mjekët ligjorë që kryejnë autopsitë e trupave të gjetur në varrezat masive në veri të Kievit thonë se kanë gjetur prova se disa gra janë përdhunuar përpara se të vriteshin nga ushtarët rusë.

“Ne tashmë kemi disa raste që sugjerojnë se këto gra janë përdhunuar para se të vriteshin,” tha Vladislav Pirovsky, një mjek ukrainas dhe shkencëtar mjeko-ligjor që kreu dhjetëra autopsi me një ekip mjekësh në trupat e banorëve të Bucha-s, Irpinit dhe Borodyanka-s, të cilët vdiqën gjatë pushtimit njëmujor rus të atyre zonave.

“Ne nuk mund të japim më shumë detaje sepse kolegët e mi janë ende duke mbledhur të dhëna dhe ne kemi ende qindra organe për të shqyrtuar,” tha ai.

Ekipi i Pirovsky-t ekzaminon rreth 15 trupa në ditë, shumë prej të cilëve janë të gjymtuar. “Ka shumë trupa të djegur dhe të shpërfytyruar rëndë që është thjesht është e pamundur të identifikohen,” tha ai.

Ai thotë se trupat e disa prej grave që ata ekzaminuan tregojnë të dhëna se viktimat janë vrarë me armë automatike dhe kanë më shumë se gjashtë vrima plumbash në shpinë.

Oleh Tkalenko, prokuror i lartë për rajonin e Kievit, tha se detajet e përdhunimeve të supozuara i ishin përcjellë zyrës së tij, e cila po heton rrethanat si vendndodhja dhe mosha e viktimave.

“Rastet e përdhunimeve janë një çështje shumë delikate dhe e ndjeshme”, thotë Tkalenko. Mjekët ligjorë kanë detyrën specifike të kontrollojnë organet gjenitale të grave viktima dhe të kërkojnë shenja të përdhunimit.

Një mjek i huaj që punon në veri të Kievit, i cili kërkoi të mbetet anonim, tha se disa trupa ishin “në gjendje aq të keqe sa nuk është e lehtë të gjesh shenja përdhunimi dhe abuzimi seksual. Por ne po mbledhim prova në disa raste që besojmë se ishin gra të përdhunuara”.

Pas tërheqjes së ushtarëve rusë nga qytetet dhe periferitë përreth kryeqytetit Kiev, dhjetëra gra u treguan policisë, mediave dhe organizatave të të drejtave të njeriut për mizoritë që pësuan nga ushtarët rusë, të cilat ata thonë se i pësuan. Hetuesit kanë dëgjuar dëshmi për përdhunime në grup, sulme me armë dhe përdhunime të fëmijëve.

Komisionerja e Ukrainës për të drejtat e njeriut, Lyudmila Denisova, ka dokumentuar zyrtarisht rastet e 25 grave të mbajtura në një bodrum dhe të përdhunuar sistematikisht në Bucha, një qytet në veri të Kievit që është sinonim i krimeve të luftës ruse sot. Autoritetet paralajmëruan se rastet mund të jenë maja e ajsbergut dhe akuzuan ushtarët rusë për përdorimin e përdhunimit si instrument lufte.

Në një deklaratë javën e kaluar, presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky tha se ushtarët rusë përdhunuan qindra gra. Por autoritetet ukrainase kanë refuzuar të zbulojnë shifra apo detaje të sakta se ku kanë ndodhur përdhunimet apo moshën e viktimave.

Rusia ka mohuar vazhdimisht se ka shënjestruar civilët gjatë luftës, megjithëse ka prova në rritje për të kundërtën.

Tkalenko tha se gratë hezitonin të paraqisnin raporte në polici për aktet e dhunës seksuale sepse besonin se autorët nuk do të kapeshin. Në vend të kësaj, ata iu drejtuan psikologëve dhe mjekëve për ndihmë.

“Psikologët punojnë me viktimat e përdhunimit dhe më pas me detektivët e policisë,” thotë Tkalenko. “Gratë janë shumë të rezervuara dhe të dhënat për rastet e përdhunimeve janë më të paarritshme”.

Pjesa më e madhe e provave të mbledhura nga prokurorët ukrainas së shpejti do t’i përcillen Gjykatës Penale Ndërkombëtare (IÇ), e cila ka nisur një hetim mbi krimet e mundshme të luftës dhe krimet kundër njerëzimit në Ukrainë.

Një vullnetar, i cili udhëtoi në zonat e çliruara në veri të Kievit më 1 prill për të ndihmuar në evakuimin e banorëve, tha se hasi në tre gra lakuriq që dilnin nga shtëpitë dhe bodrumet. Njëra ishte rrahur rëndë dhe marrë me ambulancë. Vullnetari tha se ata gjithashtu dëshmuan kur 10 gra të tjera i thanë policisë se ishin përdhunuar.

“Ajo që ndodh zakonisht është se viktimat e përdhunimit fillimisht duan të tregojnë historinë e tyre, por më pas largohen dhe kthehen vetëm muaj më vonë për të folur”, thotë ai.

Tkalenko thotë se prokurorët i afrohen viktimave individualisht kur dëgjojnë për rastet e përdhunimeve dhe përpiqen të përcaktojnë nëse do të bëjnë një deklaratë. “U vjen turp të flasin për përdhunim,” përfundon ai. /tesheshi.com/