Fshikullimi i fortë i Dinald Lu-së ndaj Edi Ramës nuk duket se ishte thjesht një replikë e “nxehtë” e nisur nga qëndrimi i kryeministrit dje në Kuvend.
Lëvizja e re e ambasadorit amerikan duket një sinjal i qartë politik, i cili deklaratën e sotme e kishte pjesë të një menuje të “gatuar” me kujdes prej ditësh, por që dje e dha një mesazh paraprak dhe sot e përforcoi atë.
Po ç’ndodhi dje? Ambasadori amerikan Donald Lu është takuar me një nga opozitarët më të fortë të Edi Ramës, ish-ministrin e Drejtësisë Ylli Manjani, në një “kafe demonstrative”.
Duket qartë që ambasadori Lu po synon të lëvizë fort edhe drejt opozitës, për të krijuar një front më të gjerë jo thjesht të besueshmërisë së tij, por të asaj që SHBA ka ndërmarrë me reformën në drejtësi.
Dhe nuk është çudi që një deklaratë e Ylli Manjanit pas replikës Rama-Lu, të mos jetë e rastësishme.
“Edhe Ambasada Amerikane foli! Qartë madje! “Rama të mos flasë në emër të Amerikës”! Po tani?! Pas kujt tjetër do fshihet KryeRilindasi? E përsëris këshillën: ta mbajë Xhafën në qeveri, por jo Ministër të Brendshëm. Le të qeverisin bashkë, por jo të na shesin moral që s’e kanë!”, shkruan Ylli Manjani.
Po ta lexojmë këtë qëndrim me kujdes vërejmë që ai i kërkon Ramës që të vazhdojë të qeverisë me Xhafën, por ta heqë nga posti i ministrit të Brendshëm. Një qëndrim krejt i ndryshëm nga Berisha që kërkon që Fatmir Xhafaj të ndiqet penalisht, apo Lulzim Basha që kërkon të rrëzojë qeverinë “Rama”.
Pra Manjani ka braktisur qëndrimin ekstrem të para ca kohëve dhe është “shtruar” disi.
Një “shtruarje” diplomatike? Nuk ka sesi përjashtohet, pasi përputhet vendi dhe koha: gjithçka ndodhi pas takimit me Donald Lu-në.
Po a është mërzitur Lu me Edi Ramën?
Ka shumë gjasa që qëndrimi i kryeministrit dje në parlament të ketë ndikuar për ta thelluar pakënaqësinë, por duhet ditur se një diplomat nuk vepron kurrë i shtyrë nga emocionet. Aq më shumë Donald Lu që duket se është mjaft “i ftohtë” dhe i “stërvitur” me terrenin e ashpër politik shqiptar.
Ka shumë gjasa që qëndrimi i Ramës, deklarata e Lu-së, kafja me Manjanin të jenë një lëvizje që synon ta sjellë politikën në një pikë më jo konfiktuale, ose thënë më shkoqur, po i jep opozitës së Lulzim Bashës ca fitore të domosdoshme për të mbijetuar dhe për t’u përgatiur për lëvizjet e mëdha që pritet të sjellë reforma në drejtësi.
A është Xhafaj një viktimë e mundshme për të “kënaqur” opozitën dhe vendet skeptike të BE-së në mënyrë që të merret vendimi për hapjen e negociatave?
Nëse do të ishte, dy ministra të Brendshëm si “kurban” do të ishin mëse të “majmë” për çdo opozitë për ta regjistruar si fitore politike.
Fraza e sotme e ambasadorit të SHBA-së që “po e shqyrtojmë çështjen e vëllait të Ministrit Xhafaj”, ishte mjaft e prerë për t’u marrë si rutinë.
Ajo u duk më shumë si qëndrim që bën të ditur një gjë të qartë: se kushdo që hiqet si “i llastuari” i amerikanëve, mund të jetë më i brishti dhe i lehti për t’u sulmuar.
A nuk u fut edhe Saimir Tahiri në Departamentin e Shtetit, madje edhe në zyrën Ovale të Shtëpisë së Bardhë dhe sot është një i pandehur?
Megjithatë duhet pritur për të vënë “pikat mbi i” nëse qëndrimi i Lu-së paralajmëron diçka të madhe brenda mazhorancës. Pikërisht edhe lëvizja nga krahu tjetër, pasi duket se viktimat do të jenë nga të gjithë krahët dhe “me efekt domino…”. /tesheshi.com/
