Ilir Meta s’ka të ndalur nga shfaqjet e tij ekzibicioiste të një rinie të vonuar, pa i vënë vetes asnjë kufi drojeje në përmasën e palimit komike të komunikimit publik që ka zgjedhur vitet e fundit, shfaqur në kohë Presidence e vijuar pandalshëm. Dhe me gjasë, askush prej njerëzve të tij të afërt, gruaja, fëmijët, miqtë, nuk po ka as predispozitën më të vogël për ta këshilluar e penguar të vazhdojë të prodhojë skena qesharake, siç është një e fundit ku ngjitet mbi një tra, deri aty sa të përcjell ankthin se mund të rrëzohet e mbetet çyryk.
Dhe kur e sheh kështu, të vjen në kujtesë ajo çfarë Safa Ymeri, te “Malet me blerim mbuluar”, thotë për njeriun që varej me gotë rakie në dorë parmakëve të shkallëve të shtëpisë së tij në dasmën e të birit, duke e lutur të kthehej në sofër për një dolli: “Merreni dreqin se do thyejë qafën…”
