Në 1881, një mumje u zbulua në Egjipt ndryshe nga të tjerat: e lidhur, e mbytur dhe me fytyrën e saj të shtrënguar nga dhimbja. Disa dekada më vonë, në vitin 2012, shkencëtarët zbuluan historinë pas kësaj mumjeje.
Egjiptologu gjerman Emil Burh, në 1881, hyri në varrin e DB320 – një vend që më vonë do të bëhej i njohur si Deir el-Bahri. Ky varr u zbulua së pari nga një familje fshatare vendase, Abd el Rasul, e cila vite më vonë fitoi para duke shitur antike në tregun e zi. Kur autoritetet i zbuluan ato, kjo familje duhej ta zbulonte vendndodhjen në Shërbimin e Antikiteteve, ku Burh punonte në atë kohë, shkruan National Geographic.
Në një varr, Burh zbuloi më shumë se pesëdhjetë mumje që u përkisnin familjeve mbretërore të dinastive të 18-të, 19-të dhe 20-të, duke përfshirë emra të rëndësishëm si Thutmose III, Seti I, Ramses II dhe Ramses III.
Të gjithë këta mumje u sollën këtu nga priftërinjtë gjatë sundimit të dinastisë së 21-të, për t’i mbrojtur ata nga vjedhësit e varreve që i plaçkitnin gjatë asaj periudhe.
Aty ai u ndesh me mumjen me pamje të pazakontë, e cila nuk kishte asnjë lloj identifikimi, megjithëse ishte balsamuar me materiale cilësore. Ajo që shtangun shkencëtarët qe një shprehje e një fytyre të shtrënguar në ndhimbje të tmerrshme, të ngrirë dhe në agoni të përjetshme.
Të gjitha mumjet u transferuan në Muzeun Bulak, paraardhësi i Muzeut Egjiptian në Kajro. Gjatë analizave, u konstatua se “mumja që ulërinte” ishte një i ri (midis 20 dhe 25 vjeç), se krahët dhe këmbët i kishte të lidhura, dhe se gjithashtu kishte shenja të dukshme të mbytje në qafë. Dhe procesi i mumifikimit ishte i ndryshëm: trupi i ishte lënë të thahej në sode, dhe pastaj ishte futur pak rrëshirë në gojë për ta mbajtur këtë të fundit të hapur. Mumja e paidentifikuar u emërua Individua E dhe u vendos në një depo ku kaloi dekada.
Kush ishte ky i ri dhe çfarë bëri që të meritonte një trajtim kaq mizor?
Pas disa dekadash, në vitin 2012, shkencëtarët përsëri iu përkushtuan zbulimit të misterit të “mumjes që ulërin”. Të dhëna të para që ata morën ata, as më pak dhe as më shumë i çuan te Ramsesi III, faraoni i dinastisë së 20-të. Mumja e këtij faraoni shtrihej për mijëra vjet në të njëjtin varr si Individi E.
Falë Antonio Charles Harris (1790-1869) i cili deshifroi të ashtuquajturin Papirus të Torinos, ne e dimë se vdekja e Ramses III u parapri nga një komplot i iniciuar dhe organizuar nga gruaja e tij e dytë Titi, kur mësoi se djali i saj Pentaver nuk do të ishte trashëgimtar i fronit. Pohimet nga papirusi u vërtetuan gjithashtu nga një ekzaminim i trupit të faraonit, i cili ka gjurmë të një fyti të çarë.
Sipas papirusit, pjesëmarrësit në komplot u dënuan me vdekje, trupat e tyre u dogjën dhe hiri u shpërnda. /tesheshi.com/
