50-vjetori i nisjes së revolucionit Kulturor kinez, që e zhyti Kinën në një dekadë kaosi, u kalua në heshtje nga media shtetërore. Më 16 maj 1966, lideri komunist i Kinës, Mao CeDun nisi fushatën për eleminimin e rivalëve të tij, duke u bërë thirrje të rinjve kinezë të “pastrojnë”shoqërinë. Vite të tëra gjakderdhjeje pasuan që nxitën edhe trazira, e që morën fund me vdekjen e Maos në vitin 1976.
Menaxhimi i kësaj trashëgimie të dyshimtë të asaj periudhe ka qenë një sfidë e vërtetë dhe mbetet ende një sfidë për autoritetet e reja komuniste të Kinës. Mediat kryesore shtetërore nuk e përmendën fare përvjetorin, duke fokusuar si lajmin e ditës ngjarjet në detin e Kinës Jugore dhe probleme të tjera të brendshme. Asnjë aktivitet zyrtar nuk u planifikua nga autoritetet për të shënuar 50-vjetorin e nismës së Maos.
50 vjet pasi kryetari Mao zhyti një të katërtën e popullsisë së botës në një dekadë kaosi, nuk ka asnjë zë që të përkujtojë ngjarjen, as me deklamacionet e zakonshme të propagandës e as me ndonjë shprehje distancimi.
Megjithatë, thonë analistët, nuk bëhet fjalë për censurë si ajo që ushtrohet kur vjen puna për ngjarjet dhe shtypjen e dhunshme të protestave në sheshin Tiananmen në vitin 1989. Në versionin kinez të Twitter dhe Weibo, fjalët për “revolucion kulturor” nuk janë bllokuar.
Në faqen online të “Sina News” nuk ka asnjë artikull që i kushtohet revolucionit, por ka një link që i referohet një dokumenti të partisë Komuniste të vitit 1981. Në të citohet se revolucioni kulturor u hartua nga kryetari Mao Cedun dhe se “shkaktoi zmbrapsjen më serioze dhe humbje për partinë, vendin dhe popullin që nga themelimi i Kinës”.
Një bloger “Media Lao Wang” postoi një fotografi në platformën Weibo që tregon faqet kryesore të së hënës së pesë gazetave më të mëdha kineze dhe ku asnjë prej tyre nuk përmend revolucionin kulturor.
Një tjetër përdorues i Weibo e cilëson revolucionin kulturor “katastrofën më të tmerrshme të Kinës” duke thënë se ai e dërgoi civilizimin mijëra vjet pas dhe se ka nevojë për një reflektim.
Vetëm media e Hong Kongut, që gëzon një liri më të madhe sesa homologja e saj në kontinent kishte përgatitur një material special në edicionet online mbi përvjetorin, por tashmë edhe linku i materialit tashmë është ngrirë.
Revolucioni kulturor shihet nga pjesa më e madhe e njerëzve si periudha më kaotike e historisë së vonshme të Kinës, por analistët thonë se ka ende shumë njerëz në pjesën kontinentale të Kinës që ende ndajnë idealet majtiste të asaj kohe.
Çfarë ishte revolucioni kulturor?
Revolucioni kulturor ishte një fushatë e nisur nga lideri kinez, Mao Cedun në vitin 1966 për të eleminuar rivalët e tij në partinë Komuniste. Ai përfundoi duke shkatërruar pjesën më të madhe të përbërjes së shoqërisë kineze.
Kryetari Mao u dha liri të plotë të rinjve kinezë për të shkatërruar të ashtuquajturit “katër armiqtë e vjetër të kulturës kineze” : zakonet, traditat, kulturën dhe të menduarit. Në vitet e para, një lloj tiranie kaotike e rinisë, bëri që të shkatërroheshin shkollat dhe tempujt.
Fëmijët u kthyen kundër prindërve dhe studentët u kthyen kundër mësuesve, intelektualët u surgjynosën. Me mijëra u rrahën për vdekje apo u nxitën të vrisnin veten.
Mao gjithashtu inkurajoi një kult personaliteti për veten e vet që bëri që njerëzit ta adhuronin atë, shkrimet e tij, fotografitë e tij.
Revolucioni kulturor kinez përfundoi zyrtarisht me vdekjen e Maos në vitin 1976. Me miliona ishin denoncuar dhe ndëshkuar gjatë kësaj kohe, por ende nuk ka një vlerësim të saktë sesa njerëz humbën jetën.
Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
