Nga Blendi Gashi
Ndërsa sot politika kosovare është e përçarë tej mase sa që as kërcënimet e Serbisë me luftë nuk e bëjnë bashkë, 18 vjet më parë faktori politik kosovar u bashkua në Rambuje të Francës për të nënshkruar një marrëveshje që do i jepte zgjidhje krizës në Kosovë.
Në një tryezë së bashku u ulën rivalët më të mëdhenj politik, Ibrahim Rugova, Hashim Thaçi e Rexhep Qosja, me qëllimin e vetëm që të bisedohet për t’i dhënë fund luftës.
Ky unitet erdhi pak çaste para se delegacioni të nisej për Rambuje, pasi dihet se raportet kanë qenë tejet të acaruara, ka pas disa dallime në raporte të rezistencës paqësore dhe rezistencës ushtarake në Kosovë, apo Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, pra Rugovës e Thaçit.
Pikërisht lëshimi pe nga ky i fundit vlerësohet se bëri që pala kosovare të lë pas inatet dhe pala kosovare të dalë me një marrëveshje.
Andaj sot, pas 18 vitesh Rambujeja nuk njihet vetëm si vend ku nisi fillimi i lirisë por edhe vendi i unitetit mes spektrit politik.
Por, sot pas 18 vitesh çuditërisht pikërisht Thaçi edhe pse mban postin e presidentit, vlerësohet si personi më jo unifikues në vend, pasi partitë opozitare nuk pranojnë të ulën në një tavolinë me të.
Por ç’ndodhi nëkonferencën e 6 shkurtit
Konferenca e Rambujesë (Rambouillet), me inicues Grupin e Kontaktit, filloi saktësisht më 6 shkurt dhe zgjati deri më 23 shkurt.
Delegacioni i Kosovës i kryesuar nga Rugova, Thaçi, Qosja e Surroi, pranoi atë kohë parimisht propozim-marrëveshjen për zgjidhjen e krizës në Kosovë, ndërsa delegacioni serb, sado që parimisht pranoi këtë propozim-marrëveshje, mbrojti qëndrimin që trupave të NATO-s të mos u lejohet kalimi nëpër Serbi dhe forcat ndërkombëtare në Kosovë të jenë në kuadër të Kombeve të Bashkuara.
Edhe rrethi i dytë i bisedime që filloi më 15 mars në Paris përfundoi pa sukses. Delegacioni kosovar dhe ai serb kishin nënshkruar më 18 mars marrëveshje të ndryshme.
Delegacioni i Kosovës kishte nënshkruar marrëveshjen e ofruar nga bashkëbiseduesit ndërkombëtarë, ndërkohë që delegacioni serb kishte nënshkruar projektmarrëveshjen politike- marrëveshjen për vetëqeverisjen në Kosovë.
As tentimi i fundit, më 22 mars 1999 i të dërguarit special të SHBA-ve, Richard Holbrooke nuk ishte i suksesshëm. Ai nuk ia doli ta bind presidentin e atëhershëm të RSFJ, Slobodan Milosheviq që të pranoi marrëveshjen për Kosovën dhe vendosjen e trupave ndërkombëtare.
Më 24 mars 1999, NATO filloi bombardimin e trupave ushtarake dhe paramilitare të Serbisë. Bombardimet përfunduan më 6 qershor 1999 me nënshkrimin e Marrëveshjes së Kumanovës që parashihte tërheqjen e trupave jugosllave nga Kosova dhe vendosjen e trupave paqësore ndërkombëtare.
Më pas , Këshilli i Sigurimit i OKB-ës miratoi rezolutën 1244 me të cilën u vendos protektorati, prania ndërkombëtare në Kosovës, UNMIK-ut si mision civil dhe KFOR-it, mision ushtarak. Më 17 shkurt 2008, Kosova shpalli pavarësinë. /tesheshi.com/
