Nga Corrado Zunino
Roja që parandaloi katastrofën në stadium dhe kamarieri që shpëtoi dy gra
Luftërat kërkojnë heronj. Më i njohuri në Paris është një roje sigurie i stadiumit Stade de France, në Saint Denis. Quhet Zuhiri, është musliman, dhe ka ndaluar në hyrjen e stadiumit, në portën D, të parin prej 3 atentatorëve, i cili synonte të hynte brenda, ku gjendeshin 80 mijë spektatorë për të parë ndeshjen Francë-Gjermani.
Atentatori kishte biletën në dorë, por për të hyrë në stadium duhet të kalosh dedektorin për armë dhe kontrollin nga agjentët e policisë.
Zuhiri e kuptoi menjëherë që ai djalë i ri, me të dhëna nga Lindja e Mesme, kishte diçka nën veshjen e tij.
Një xhup shpërthyes i prodhuar me eksploziv ushtarak, shumë bateri, një detonator dhe bullona. I armatosuri u largua papritur. Zuhiri ka dhënë menjëherë alarmin.
I dyshuari u largua nga stadiumi duke vrapuar përgjatë bulevardit Jules Rimet dhe u vetëshpërthye. Dy të vdekur, ai vetë dhe një barist portugez, 62 vjeç.
Roja i sigurisë, Zuhiri, nuk e ndoqi pas; ai duhej të mbante nën kontroll tunelin ku hyjnë lojtarët. Dy kamikazë të tjerë u vetëshpërthyen jashtë portës H dhe pranë një McDonald-i: 45 të plagosur.
Zuhiri thotë tani, pas katastrofës: “Faktikisht, më qartë situatën e kuptova më vonë. Nëse ai hynte në stadium, do të kishim një kasaphanë të përmasave gjigande. Në moment nuk mendova se personi kishte eksploziv nën xhupin e tij, por më shkoi mendja për fishekzjarre, për t’i shpërthyer në stadium. Kur dëgjova në radio se po largonin me helikopter presidentin Hollande, e kuptova që nuk ishin fishekzjarre.”
Në teatrin Bataclan, ku vdiqën 89 vetë, pati disa heronj natën e terrorit.
Një komisar policie me shoferin e tij kanë qëlluar një nga terroristët e ndodhur në sallën e vallëzimit pak minuta përpara se të vinte brigada e ndërhyrjes së shpejtë. Polici ka hyrë, e mes ulërimave dhe largimit të 1500 vetëve është fshehur pas një shtylle kur terroristi i ka qëlluar; pastaj i është hedhur, e ka kapur, duke e ndaluar të qëllojë në publik. Më pas terroristi është shpërthyer. Nicolas Catinat, 37 vjeç, ka treguar më pas në twitter se si një djalë kurajoz, “vdiq duke mbrojtur miqtë”.
Miqtë e Domont-it, që ndodheshin në Bataclan.
Pastaj është Bruno, të cilin dizenjatori grafik “Picolo Clem” e ka kërkuar në facebook për ta falënderuar: “Një burrë ka shpëtuar gruan time, Edith, të premten në Bataclan,” thotë ai. “E ka shtyrë pas poltronave dhe e ka mbrojtur me trupin e tij. Më pas ka ikur; se kisha parë kurrë. Di vetëm se quhej Bruno.”
Pas disa orësh Bruno u bë i gjallë. Dhe Clément shkroi sërish: “Tani duhet të takohemi të pijmë një kafe së bashku”.
Kamerieri Sefer ka shpëtuar dy gra; gazetari i Le Monde, Daniel Psenny, pasi ka filmuar nga apartamenti i tij të mbijetuarit në largim nga Bataclan-i, ka ndihmuar një grua shtatzënë. Më pas një plumb i ka kaluar në krah. /tesheshi.com/
Marrë nga La Repubblica
