Izraeli ka aktivizuar limitin maksimal të rezervave që ka që nga dje. Janë marrë 450,000 urdhra marshimi nga rekrutët e vendit, të cilët përbëjnë një nga njësitë më të stërvitura dhe më të gatshme për luftë të ushtrisë izraelite.
Izraeli, megjithëse tani është pothuajse 600 ditë larg “Të Shtunës së Zezë”, sulmit të Hamasit dhe luftës që Tel Avivi nisi disa orë më vonë kundër enklavës palestineze, sot ka vazhduar të ftojë një numër më të madh se 350,000 që u thirrën menjëherë për të përforcuar ushtrinë e vendit në orët e para pas pushtimit nga Rripi i Gazës.
Radioja e Ushtrisë Izraelite njoftoi vonë të hënën në mbrëmje se një numër i konsiderueshëm njësish të IDF-së kishin kaluar kufirin libanez dhe po lëviznin drejt kufirit me Sirinë. E gjithë kjo në një kohë kur forcat izraelite janë përsëri të pranishme me një numër të konsiderueshëm forcash brenda Gazës, si në Veri ashtu edhe në Jug, dhe në të njëjtën kohë ndërsa presionet mbi kushtet çnjerëzore në të cilat mbijetojnë civilët brenda Gazës po rriten në nivel global.
Izraeli është i sigurt se objektivi i tij aktual, përtej Hamasit në Gaza, është Siria, tashmë që atje nuk është më në pushtet Assadi, por një qeverisje e re dhe një president i ri, nën kujdesin turk.
Izraeli nuk pritet të fillojë një luftë me Sirinë, por preferon të ketë bazën e të drejtës për ta bërë këtë në raste të tilla. Pyetja kryesore pas lëvizjes izraelite është “pse tani”? Nuk ka një përgjigje të qartë përveçse në mendjet e kryeministrit të Izraelit, stafit ushtarak dhe shërbimeve sekrete të vendit.
Mobilizimi izraelit në një kohë kur Netanyahu është përballur me fakte diplomatike të kryera nga SHBA-të, të cilat “përqafojnë” zgjedhjen e Turqisë dhe Arabisë Saudite dhe pranojnë heqjen e sanksioneve amerikane ndaj Damaskut, është një hap i parë që tregon se Izraeli nuk do të mbetet “i lidhur” me zgjedhjet dhe ultimatumet që janë hartuar pa të.
Përforcimi i forcave të vendit, madje edhe në Lartësitë e Golanit, ku ka qenë që nga momenti i parë i rënies së Assad-it, do t’u dërgojë një sinjal të gjitha palëve. Këtë herë është vetë Netanyahu ai që po krijon fakte të kryera, dhe madje disa që kërkojnë një telefonatë të re me Shtëpinë e Bardhë pas asaj që ndodhi javën e kaluar dhe vrasjes së dy anëtarëve të delegacionit izraelit në Uashington.
Kryeministri izraelit, me lëvizjet e tij, qofshin të hapura apo prapa skenave, tani do të kërkojë ta mbajë Uashingtonin dhe presidentin amerikan në gatishmëri dhe gjithmonë me sytë nga rajoni. Sot, qëllimi i mobilizimit izraelit mund të jetë vetëm një mesazh vizual, por i qartë për të gjithë. /tesheshi.com/