Mediat botërore i kushtuan vëmendje të konsiderueshme në raportimet e tyre sulmit pranë Muzeut Hebraik në Uashington, si dhe dënimeve evropiane dhe ndërkombëtare të vazhdimit të luftës brutale izraelite në Rripin e Gazës.
Gazeta amerikane The New York Times raporton se vrasja e dy punonjësve të ambasadës izraelite në Uashington tronditi publikun izraelit dhe rriti frikën e tyre nga reagime të dhunshme kundër izraelitëve në mbarë botën për shkak të asaj që po ndodh në Gaza.
Gazeta thekson se ndjenja e frikës që izraelitët ndiejnë gjithnjë e më shumë kur udhëtojnë ose qëndrojnë jashtë Izraelit – dhe e cila ka qenë e pranishme që nga fillimi i luftës në Gaza – me siguri do të intensifikohet pas këtij sulmi.
Gazeta Washington Post raportoi se sulmi shkaktoi një valë akuzash midis politikanëve izraelitë. Anëtarët e koalicionit qeverisës nxituan ta lidhnin sulmin me antisemitizmin, ndërsa opozita fajësoi kryeministrin Benjamin Netanyahu dhe qeverinë e tij për incidentin. Ata pretendojnë se sulmi ishte rezultat i politikave ekstremiste që haptazi bënë thirrje për vdekjen nga uria dhe zhvendosjen e banorëve të Gazës, gjë që nxiti urrejtjen ndaj Izraelit në të gjithë botën.
Reagimet, shumë vonë
Në një kontekst të ngjashëm, gazeta franceze Liberation tërheq vëmendjen ndaj vuajtjeve të banorëve të Gazës për shkak të përshkallëzimit të vazhdueshëm të sulmeve izraelite dhe bllokadës së rëndë, duke theksuar se njoftimet për mbërritjen e ndihmës humanitare nuk janë të mjaftueshme për të zbutur pasojat katastrofike.
Sipas gazetës franceze, situata në Gaza ilustron shkallën e vuajtjeve që po kalojnë palestinezët, ndërsa bashkësia ndërkombëtare nuk ishte në gjendje ta ndalonte këtë tragjedi.
Ajo shton se lejimi i hyrjes së disa kamionëve me ndihma humanitare, gjë që po ndodh jashtëzakonisht ngadalë, po shkakton shqetësim, veçanërisht me këmbënguljen e vazhdueshme për të vazhduar sulmet.
Sa i përket dënimeve perëndimore, një artikull në gazetën britanike The Guardian pohon se veprimet kundër Izraelit brenda Mbretërisë së Bashkuar, si dhe iniciativa të ngjashme në vendet evropiane, “kanë ardhur shumë vonë dhe nuk janë në përpjesëtim me shkallën e katastrofës në Gaza”.
Sipas tekstit, kritikat e hapura, njoftimet për masa konkrete dhe kërkesat që Izraeli t’u lejojë gazetarëve të raportojnë mbi ngjarjet e tmerrshme në Rripin e Gazës “mund të konsiderohen vetëm si një përpjekje për të mbuluar dhe zbutur heshtjen disamujore, ndërsa Gaza po shkatërrohej dhe njerëzit po vriteshin”.
